koncertmistrz
koncertmistrz (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) muz. główny instrumentalista danej grupy instrumentów w orkiestrze symfonicznej, najczęściej pierwszy skrzypek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik koncertmistrz koncertmistrzowie dopełniacz koncertmistrza koncertmistrzów celownik koncertmistrzowi koncertmistrzom biernik koncertmistrza koncertmistrzów narzędnik koncertmistrzem koncertmistrzami miejscownik koncertmistrzu koncertmistrzach wołacz koncertmistrzu koncertmistrzowie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) instrumentalista[1]
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska koncertmistrzyni ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Konzertmeister[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) concertmaster
- białoruski: (1.1) канцэртмайстар m
- niemiecki: (1.1) Konzertmeister m
- rosyjski: (1.1) концертмейстер m
- ukraiński: (1.1) концертмейстер m
- węgierski: (1.1) koncertmester
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Hasło „koncertmistrz” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
