brzękanie

brzękanie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wytwarzanie przez kogoś dźwięków przez potrącanie przedmiotów szklanych lub metalowych

(1.2) wydawanie charakterystycznych dźwięków przez przedmioty szklane lub metalowe

(1.3) nieudolne albo niedbałe granie na instrumencie strunowym

odmiana:

(1.3)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	brzękanie
dopełniacz	brzękania
celownik	brzękaniu
biernik	brzękanie
narzędnik	brzękaniem
miejscownik	brzękaniu
wołacz	brzękanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1-3) brzdąkanie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brzęk m, brzęknięcie n, brzękadło n, brzękadełko n, brzękawka ż, brzękliwość ż, brzękacz m

czas. brzęczeć, brzękać ndk., brzęknąć dk.

przym. brzękliwy

przysł. brzękliwie

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od brzękać

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: