ajent
ajent (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ajent ajenci dopełniacz ajenta ajentów celownik ajentowi ajentom biernik ajenta ajentów narzędnik ajentem ajentami miejscownik ajencie ajentach wołacz ajencie ajenci depr. M. i W. lm: (te) ajenty
- przykłady:
- (1.1) Jeden z angielskich handlowych ajentów nie może wydziwić się taniości buraków i robotnika u nas i tę sferę stosunków przedstawia w barwach tak ponętnych, że zachwyceni kapitaliści nadtamizańscy myślą tu wybudować 20 nowych cukrowni[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- nie mylić z: agent
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „Ajent” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
- ↑ Hasło „ajent” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Bolesław Prus, Kroniki, t. 6, s. 359, opracował Zygmunt Szweykowski, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1957.
