Zastawka krętniczo-kątnicza
Zastawka krętniczo-kątnicza (łac. valva ileocaecalis, valva Bauhini), inaczej zastawka Bauhina, zastawka okrężnicy – fałd łączący koniec jelita krętego z jelitem grubym, położony w górnej granicy lewej ściany kątnicy. Zapobiega cofaniu się płynnej treści z jelita grubego do jelita cienkiego[1][2].
Dawna nazwa anatomiczna honoruje szwajcarskiego lekarza, anatoma i botanika, Gasparda Bauhina (1560–1624)[3].
Składa się z dwóch warg: górnej (łac. labium superius), należącej do okrężnicy wstępującej oraz dolnej (łac. labium inferius), należącej do kątnicy. Wargi połączone są wędzidełkami: przednim i tylnym (łac. frenulum valvulae coli anterius et posterius)[1].
Histologicznie składa się z błony śluzowej, błony podśluzowej i mięśniówki o układzie okrężnym, tworzącej zwieracz (łac. sphincter valvulae coli, sphincter valvulae ileocaecalis). Kosmki jelitowe występują wyłącznie od strony jelita cienkiego[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów i lekarzy. Tom III. Układ trawienny, wyd. IV, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1955, s. 269-270.
- ↑ Olgierd Narkiewicz, Janusz Moryś, Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów. Tom III, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 146, ISBN 978-83-200-4108-8.
- ↑ Bauhin's valve w bazie Who Named It (ang.)
