Towarzystwo Artystów Polskich „Sztuka”

Towarzystwo Artystów Polskich „Sztuka” (TAP „Sztuka”) – ugrupowanie artystyczne, działające w latach 1897–1950 w Krakowie.

Sztuka, logo

W maju 1897 roku otwarto w Sukiennicach głośną „Wystawę osobną obrazów i rzeźb”, która stała się impulsem do założenia Towarzystwa. Towarzystwo to powstało w wyniku sprzeciwu artystów wobec stale obniżającemu się poziomowi wystaw krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych (założonego w 1854 roku) i warszawskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (1860/61). Statutowym celem „Sztuki” było „przyczynienie się do powiększenia życia artystycznego w kraju”.

„Sztuka” nie rozpoczynała swej działalności od manifestów czy statutów, lecz od wystaw. Głównym założeniem było, aby wystawy te "doborem dzieł wyróżniały się od przeciętnego poziomu wystaw Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych". Prace kwalifikowano przez specjalną komisję sędziowską; już samą nazwą "Sztuka" wskazywała, że jej głównym celem jest rozdział na to, co jest sztuką, a co nią nie jest – jak pisał Tadeusz Boy-Żeleński.

Członkami założycielami byli:

• Teodor Axentowicz
• Józef Chełmoński
• Julian Fałat
• Jacek Malczewski
• Józef Mehoffer
• Antoni Adam Piotrowski
• Jan Stanisławski
• Włodzimierz Tetmajer
• Leon Wyczółkowski
• Stanisław Wyspiański

Pierwszym prezesem obrano Jana Stanisławskiego, po nim prezesem został Józef Chełmoński.

Towarzystwo urządzało wystawę doroczną w Krakowie w kwietniu i maju, ostatnią w 1950. Ogółem odbyło się 101 wystaw, także w innych miastach Polski oraz za granicą (Austria, Stany Zjednoczone).

Bibliografia

• Anna Baranowa, Stulecie Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka" Universitas, Kraków, 2001, ISBN 83-7052-817-1

Linki zewnętrzne

• Towarzystwo Artystów Polskich „Sztuka” na portalu NiezlaSztuka.net