Obłęże
Obłęże (kaszb. Òblëżé lub Òblãżé, niem. Woblanse) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Kępice na Wysoczyźnie Polanowskiej przy drodze wojewódzkiej nr 208. Na zachód od miejscowości znajduje się Jezioro Obłęskie. Obłęże i okoliczne wioski (Barcino, Barwino i Osieki) powstały w pasie wykarczowanej w dużym stopniu Puszczy Korzybskiej.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
296[2] |
| Strefa numeracyjna |
59 |
| Kod pocztowy |
77-230[3] |
| Tablice rejestracyjne |
GSL |
| SIMC |
0745119 |
Położenie na mapie gminy Kępice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu słupskiego  | |
 54°15′17″N 16°56′19″E/54,254722 16,938611[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Historia edytuj
Najstarsza wzmianka o wsi Obłęże pochodzi z 1301 roku. Wymienia ją przywilej Sambora rugijskiego[4].
Były majątek rycerski Obłęże, tworzący jeden klucz dóbr wraz z Barcinem był jednym z najstarszych lenn rodziny Massow, która tutaj miała swoją siedzibę. Massowowie z Obłęża zostali wymienieni w XVIII w. wśród rodzin, które ze swoich zysków kapitałowych fundowały dla zdolnych uczniów stypendium na naukę w akademii lub gimnazjum akademickim[5]. W 1823 r. przeprowadzono tu regulację gruntów, co zapoczątkowało rozwój wsi. Obłęże było znaczącym ośrodkiem hodowli owiec. W 1918 r. dobra obłęskie nabył graf Karl von Bicmarck - Osten, a od 1922 r, ich ostatnim właścicielem był jego syn Friedrich Wilhelm[6].
W 1925 r. w Obłężu znajdowało się 50 budynków mieszkalnych ze 122 gospodarstwami domowymi i liczyło 556 mieszkańców. Wieś należała do 1945 do powiatu Rummelsburg i. Pom., rejencji koszalińskiej, prowincji Pomorze. Do gminy Obłęże należała również osada Szoferajka (Woblanser Schäferei). Powierzchnia gminy wynosiła 16,9 km².
W końcu II wojny światowej mieszkańcy uciekli najpierw przed napierającą Armią Czerwoną. Uciekinierzy zostali jednak dopędzeni przez jej oddziały w Gardnie Wielkiej i musieli zawrócić. Samo Obłęże zostało zajęte przez Armię Czerwoną bez znaczniejszych walk w dn. 6/7.03.1945. Po 1945 r. Obłęże przeszło pod polską administrację. Polska placówka administracyjna powstała wczesnym latem 1946 r. Majątek pozostał w posiadaniu Armii Czerwonej do 1957 r. Niemiecka ludność została wysiedlona do końca 1947 r. oprócz trzech czy czterech rodzin, które wysiedlono później[7].
Znani mieszkańcy edytuj
- Kaspar Otto von Massow (1665–1736), urzędnik pruskiej administracji i minister wojny.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 90727
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 851 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Maryniuk B.,1977, Człowiek w środowisku geograficznym [w:] Sylwestrzak J., (red.), Pojezierze Bytowskie Monografia geograficzno- ekonomiczna, Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk
- ↑ Johann Karl Konrad Oelrichs: Historisch-Diplomatische Beiträge zur litterarischen Geschichte, fürnehmlich des Herzogtums Pommern. Band 1, Berlin 1790, S. 281.
- ↑ Jarosław Ellwart Peter Oliver Loew: Śladami Bismarcka po Pomorzu. Wydanie III rozszerzone, Gdynia 2008, str. 169 ISBN 978-83-7591-003-2
- ↑ Der Kreis Rummelsburg. Ein Schicksalsbuch. Pommerscher Zentralverband, Lübeck 1985, S. 279–283.
Linki zewnętrzne edytuj
- Obłęże
- Artykuł: Wadyl S., Szczepanik P., Wczesnośredniowieczny kompleks osadniczy w Obłężu na Pomorzu, archeowiesci.pl, 2021-08-16 [dostęp: 2022-01-14]