Kisiel

potrawa o konsystencji żelu

Kisiel – zestalana na zimno[1], potrawa o konsystencji gęstego żelu.

Kisiel na zakwasie z płatków owsianych i chleba żytniego
Kisiel owocowy (przygotowany jako napój)
Kisiel mleczny

Przykłady:

W dawnej kuchni polskiej kisielami (kisielicami) nazywano gęste zupy (breje) przyrządzane na żelatynie z ryb[6]. Potrawy te były przeważnie kwaśne lub sfermentowane (np. przygotowywane na żurze lub zakwasie), czasem dosładzane i barwione owocami lub sokami z owoców[6]. Spożywano je w czasie postu[6]. Mąka ziemniaczana rozpowszechniła się dopiero w XIX wieku[6].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. 3.3 „Desery zestalane na zimno”. W: Małgorzata Konarzewska: Technologia gastronomiczna z towaroznawstwem: podręcznik do nauki zawodu kucharz w technikum i szkole policealnej. T. 3. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2013, s. 88. ISBN 978-83-02-14080-8.
  2. Natalia Khanova, ''Rhubarb kissel – a peasant dessert fit for a king'', Rossiyskaya Gazeta (cop.) / Russia Beyond, 10 listopada 2016 [dostęp 2023-01-12] (ang.).
  3. „Kisiel owsiany” kuchnia-polska.net [dostęp 19 grudnia 2015].
  4. Kisiel z owsa (owsiany). [w:] Lista produktów tradycyjnych (woj. lubelskie) [on-line]. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi, 2015. [dostęp 2020-01-28].
  5. a b c Шангина Изабелла Иосифовна: Кисель. Rosyjskie Muzeum Etnograficzne. [dostęp 2020-01-28]. (ros.). [Uwaga: artykuł w sekcji Материалы по этнографии: Русские народные праздники и обряды: Межсезонные обряды и обычаи, nie mylić ze skróconą wersją w sekcji Материалы по этнографии: Глоссарий]
  6. a b c d „Kisiel z owoców (wiśni, malin, truskawek itd.)”. W: Kanon kuchni polskiej: kuchnia polska: tradycja, teraźniejszość, wspólnota. Karol Krajewski (redakcja), Jarosław Dumanowski i Maciej Nowicki (wybór na podstawie). Warszawa: Narodowy Instytut Kultury i Dziedzictwa Wsi, grudzień 2019, s. 248–249. ISBN 978-83-956204-0-9.