Boleszewo

Boleszewo (niem. Rötzenhagen) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Sławno.

Boleszewo

wieś
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	sławieński
Gmina	Sławno
Liczba ludności (2022)	443
Strefa numeracyjna	059
Kod pocztowy	76-100
Tablice rejestracyjne	ZSL
SIMC	0750250
Położenie na mapie gminy wiejskiej Sławno Boleszewo
Położenie na mapie Polski Boleszewo
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Boleszewo
Położenie na mapie powiatu sławieńskiego Boleszewo
54°22′12″N 16°34′32″E

Boleszewo – kościół

Przy trasie linii autobusu szynowego Sławno - Darłowo z przystankiem Boleszewo, który jest czynny w lato od końca czerwca do początku września.

Wieś jest oddalona od miejscowości Sławno o około 6 km i o 18 km od wybrzeża Bałtyku. Sąsiednie miejscowości to Słowino (gmina Darłowo) Karwice (gmina Malechowo) i Stary Jarosław (gm. Darłowo). To najdłuższa wieś (około 9,5km) w gminie, która ma około 9,5 km długości. Przez wieś przepływa rzeka Moszczenica.

W latach 1954-1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Boleszewo, po jej zniesieniu w gromadzie Sławno.

Historia

Pierwsza wzmianka o Boleszewie pojawia się w 1575 roku, kiedy książę Jan Fryderyk potwierdza Cesarzowi Paulowi, Joachimowi i Hansowi Natzmer ich posiadłość, powołując się na dokument z 1512r. Potwierdzający von Natzmerom własność w Boleszewie. Na podstawie tych dokumentów można stwierdzić, że wieś miała metrykę średniowieczną: powstała w okresie kolonizacji niemieckiej około 1330r. Świadczy o tym pośrednio charakterystyczny układ przestrzenny w formie rozległej rzędówki.

Z czasem Boleszewo przekształciło się w wieś majątkową. Majątki A, B i C należały do Natzmerów. W XVIII i XIX wieku często zmieniały właścicieli. Majątki B i C w początkach XX wieku przekształciły się w duże gospodarstwa chłopskie. Najdłużej, bo do roku 1935 przetrwał majątek A. Obok majątków istniała także wieś chłopska.

W XIX wieku powstały: kolonie Łany (niem. Grünheide) i Granicznik (Grenzhof).

W 1818 roku wieś liczyła 242 mieszkańców, w 1864 -568. w 1895 – 526, w 1905 - 576, w 1939 - 483. Liczba gospodarstw w 1895 wynosiła 99, w 1925 - 104, a w 1939 - 111. Powierzchnia wsi w 1939 roku to - 1085 ha. W 1939 roku we wsi było 8 gospodarstw o powierzchni do 2 ha, 24 - od 2 do 10 ha, 29 - od 11 do 20 ha, 7 - od 21 do 30 ha. 6 od 31 do 49 ha, 2 - od 50 do 60 ha i l powyżej 150 ha.

W 1939 roku obok 3 właścicieli ziemskich mieszkało we wsi 61 gospodarzy - chłopów, 19 robotników najemnych (wśród nich Polacy), 3 pracowników leśnych, 8 rzemieślników, 2 nauczycieli. W wiosce był punkt pocztowy, sklep, przedstawicielstwo banku Reiffeisenbank, piekarnia, 2 młyny (kaszarnia na terenie dzisiejszych Łanów) i gospoda, wiatrak oraz piekarnia. Boleszewo miało swój samorząd gminny. Działały związki i stowarzyszenia, m. In. stowarzyszenie gimnastyczne „Germania", amatorska straż pożarna, stowarzyszenie młodych kobiet oraz weteranów wojennych.

Od 1878 roku przez wieś przebiega linia kolejowa Sławno - Darłowo. W Boleszewie był przystanek, a następnie powstał niewielki dworzec. Od niedawna pociąg na tej trasie – mimo przeprowadzonego remontu torów – przestał kursować. W 2017 roku autobus szynowy kursował od 24 czerwca do 3 września.

W 1939r. zgodnie ze spisem Boleszewo było miejscowością typowo rolniczą (bardzo dobre ziemie I,II,III klasy): 61 gospodarzy, 19 robotników rolnych, 3 robotników leśnych, 8 rzemieślników, 2 nauczycieli, funkcjonowała gospoda.

Dawne i obecne elementy wsi

• Kościół – Kościół filialny p.w. Najświętszego Serca Jezusowego zlokalizowany jest w centralnej części wsi. Jest to obiekt kilkufazowy – pierwszy budynek został wzniesiony przypuszczalnie na przełomie XIV/XV w., zachowana murowana z cegły i kamienia wieża pochodzi z około 1500 r. Na miejscu pierwotnego kościoła wybudowano nową budowlę o konstrukcji ryglowej która przetrwała do 1915 r. Na jej obrysie wzniesiono murowany kościół, w którym zachowało się historyczne wyposażenie z XIV, XV i XVI w. Do wyposażenia należy renesansowa ambona oraz Grupa Ukrzyżowania. Na chórze znajdują się organy piszczałkowe o trakturze pneumatycznej zbudowane najprawdopodobniej pomiędzy 1915 a 1918 rokiem przez organmistrza Paula Voelknera. Patronat nad kościołem sprawowali właściciele majątku. Od czasów reformacji do 1945r. ta protestancka świątynia podlegała parafii w Rzyszczewie, dlatego we wsi nie było gospodarstwa parafialnego. Perełkę stanowi płaskorzeźba dłuta Wilhelma Grossa, niemieckiego artysty, urodzonego w Sławnie, który wykonał ją na zlecenie właścicieli majątku rodziny Wally. Płaskorzeźba przedstawia Chrystusa błogosławiącego żniwiarzy. Płaskorzeźba znajduje się nad drzwiami do zakrystii. Po wojnie kościół przejęty został przez katolików. Poświęcony został 8 maja 1947 roku. Obiekt wraz z historyczną nekropolią wpisany jest do rejestru zabytków i wraz z cmentarzem objęty strefą "A" ochrony konserwatorskiej. Obecnie jest kościołem filialnym parafii w Słowinie. Cmentarz – na historycznej działce kościelnej, odnotowany na historycznych mapach. Zachowany jest tylko jeden nagrobek z 1908 r. i 3 dęby, będące pomnikami przyrody.

• Zieleń komponowana
• Parki dworskie – przy niewielkiej skali folwarków trudno mówić o parkach, były to raczej ogrody (oznaczone na historycznych mapach).

• Przemysł, technika

Wiatrak – wzniesiony w 1901r., zlokalizowany po północnej stronie drogi (nieistniejący). Nieistniejąca kaszarnia – zlokalizowana w jednym z gospodarstw (kolonia Łany). Stacja kolejowa – przecinająca wieś w części środkowej, na mapie z końca XIX w. zaznaczony jest jedynie przystanek w Boleszewie, w latach 30 XX w. jest to już dworzec z dwoma peronami.

• Obiekty użyteczności publicznej Szkoła – wzniesiona przez mieszkańców wsi w latach 1926-27, po południowej stronie drogi (naprzeciwko kościoła). Szkoła wybudowana była wraz z placem sportowym i zabudowaniami gospodarczymi; do szkoły uczęszczało 70 dzieci. Ostatnim nauczycielem niemieckim był Erwin Beilfuss (uczył od 1924 do 1945 r.). Budynek funkcjonował jako placówka szkolna do 2013 roku. W ostatnim okresie istnienia szkoły, nadano jej nazwę im. Ofiar Katynia. W 2013 roku – pomimo remontu dachu, remontu parkingu i wybudowania przy niej placu zabaw dla dzieci – placówka została zlikwidowana przez Wójta Gminy Sławno, Ryszarda Stachowiaka. Obecnie w budynku znajdują się mieszkania socjalne oraz filia przedszkola.. Poczta – brak dokładniejszych informacji. Gospoda – potwierdzona w materiałach pisanych, powstała w budynku starej szkoły. Sala wiejska – dobudowana do gospody. Widoczna na mapie z lat 30 XX w. Plac sportowy – na północ od przejazdu kolejowego.

Informacje turystyczne

Szlak „Skarby Ziemi Sławieńskiej” – szlak turystyczny (rowerowy, pieszy) przebiegający przez miejsca i miejscowości gminy Sławno oznaczone specjalnie przygotowanymi tablicami tematycznymi. Przebiega przez miejscowości: Boleszewo, Janiewice, Kwasowo, Noskowo, Pomiłowo, Rzyszczewo, Sławsko, Stary Kraków, Tychowo, Wrześnica, Żukowo.

Fragment Pomorskiej Drogi św. Jakuba na odcinku Sławsko-Sławno, Sławno-Boleszewo i Sławno-Kwasowo.