Bielice (powiat pyrzycki)

wieś w województwie zachodniopomorskim

Bielice (niem. Beelitz) – wieś gminna, sołectwo w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Bielice.

Bielice
wieś
Ilustracja
Kościół pw. Matki Bożej Królowej Polski
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

pyrzycki

Gmina

Bielice

Liczba ludności (2022)

594[2]

Strefa numeracyjna

91

Kod pocztowy

74-202[3]

Tablice rejestracyjne

ZPY

SIMC

0772843

Położenie na mapie gminy Bielice
Mapa konturowa gminy Bielice, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bielice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Bielice”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Bielice”
Położenie na mapie powiatu pyrzyckiego
Mapa konturowa powiatu pyrzyckiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Bielice”
Ziemia53°11′57″N 14°43′42″E/53,199167 14,728333[1]

Miejscowość jest siedzibą gminy Bielice. We wsi znajduje się kościół pw. Matki Boskiej Królowej Polski.

Do 1996 roku na północ od wsi Bielice znajdowała się stacja "Bielice-Parsów" na istniejącej od 1898 r. linii kolejowej z Chwarstnicy do Pyrzyc. Obecnie linia ta jest nieczynna.

Historia edytuj

Pierwsze zapisy pochodzą z 1235 r., odnotowano wówczas fakt otrzymania przez rycerza Krzyżana wsi Bielice od Warcisława Świętoborzyca. Krzyżan wkrótce odsprzedał część ziem cystersom z Kołbacza. W 1269 r. lennik księcia Barnima I rycerz Konrad Kleist, zrzekł się na rzecz cystersów pozostałej części ziem. Zapisy z 1302 r. wskazują, że sołtysem był niejaki Heinemann, co oznacza, że cystersi wprowadzili tu prawo niemieckie. W 1312 r. proboszczem w Bielicach był kapelan księcia szczecińskiego Ottona I Jan Polak (Polonus). Po sekularyzacji dóbr kołackich wieś stanowiła własność książęcą. Po zniszczeniach wojny trzydziestoletniej (1618–48) jeszcze w roku 1700 część wsi nadal pozostawała opuszczona[4].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bielice. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego.

Nazwy wsi
  • 1235 r. – Belitcze
  • 1240 r. – Beliz
  • 1249 r. – Belitz
  • 1944 r. – Beelitz
  • po 1945 r. – Bielice

Zabytki edytuj

We wsi znajduje się kościół z XIV wieku pw. Matki Boskiej Królowej Polski, przebudowany w XIX w. Po 1945 roku zdewastowany, odbudowany w 1963 r[5]. Posiada trójkątny szczyt wschodni z blendami, neogotycką wieżą i małym prezbiterium dobudowanym w XIX w[6].

Wśród zabudowy ostały się chaty ryglowe typu pyrzyckiego (wąskofrontowe).

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5575
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 46 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Gmina Bielice, historia. [dostęp 2009-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-26)].
  5. Architektura Pomorza Zachodniego
  6. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 115, ISBN 978-83-7495-133-3.