zdumiewający w słowniku polski

  • zdumiewający

    Znaczenia i definicje "zdumiewający"

    • taki, który budzi zdumienie
      Czosnek jest zdumiewającym antyseptykiem na hemoroidy.
    • ims. przymiotnikowy czynny od zdumiewać
    • adjective
      taki, który zdumiewa, wprawia w osłupienie

    Synonimy słowa "zdumiewający" w słowniku polski

    niesamowity, szampański, niezwykły to najpopularniejsze synonimy "zdumiewający" w tezaurusie polski.

    Gramatyka i deklinacja zdumiewający

    • zdumiewający m (comparative bardziej zdumiewający, superlative najbardziej zdumiewający) ;; declension of zdumiewający
      case singular plural
      m pers, m anim m inan n f m pers other
      nominative, vocative zdumiewający zdumiewające zdumiewająca zdumiewający zdumiewające
      genitive zdumiewającego zdumiewającej zdumiewających
      dative zdumiewającemu zdumiewającym
      accusative zdumiewającego zdumiewający zdumiewające zdumiewającą zdumiewających zdumiewające
      instrumental zdumiewającym zdumiewającymi
      locative zdumiewającej zdumiewających
      chr:zdumiewający

Przykładowe zdania z " zdumiewający "

Zdumiewające, ale Lwy też tutaj żyją
A jeszcze bardziej zdumiewające było to, że wcale nie wyglądał, jakby się starał.
Według mnie wszystko, co wydarzyło się potem, tak naprawdę było efektem właśnie tego zdumiewającego zwycięstwa.
Ogromny postęp biologii i medycyny idący w parze ze zdumiewającą potęgą technologii stworzyły dziś nowe możliwości i nową odpowiedzialność w odniesieniu do horyzontów ludzkiego życia: człowiek dzisiaj jest w stanie nie tylko „obserwować”, ale także „manipulować” ludzkim życiem od jego początku i w pierwszych stadiach rozwoju.
Książka zapowiadała także zdumiewające wydarzenia na rok 1920.
Miejscowe alkohole są zdumiewająco dobre.
Gordie nalał Ryanowi kolejny kieliszek, który ten, rzecz zdumiewająca, niemal z miejsca opróżnił do połowy.
Ulica Grub jest dumna z opublikowania tego zdumiewającego i przełomowego Dokumentu.
Mila zdumiewała się jeszcze łatwością, z jaką odnaleźli nowe miejsce zbrodni.
Ludy, które nie znały pisma, potrafiły robić zdumiewający użytek z mówionego języka.
Doznaję euforii spowodowanej jednym zdumiewającym faktem: ponad chmurami zawsze świeci słońce.
Nigdy podczas pobytu na Tahiti nie przestała zdumiewać się mocą i zwinnością owych kanoe.
Stopa była zdumiewająco biała.
to zdumiewający facet.
– głos zabrzmiał zdumiewająco przytomnie i wyraźnie.
Zaproszenia na obiady zasypywały teraz Martina; im zaś obficiej napływały, tym bardziej Martin się zdumiewał.
Zdumiewa jednak nie tyle sama obecność wydrwigroszy, ile łatwość, z jaką wyłudzają pieniądze.
Zdumiewało go, jakim sposobem tak piękny i przestronny teren uchował się niemal w samym centrum miasta.
Była to piękność oryginalna i dzika, twarz, która zdumiewała w pierwszej chwili, ale której nie można było zapomnieć.
Uczniowie Jezusa zostali wychowani w takiej atmosferze, toteż gdy powrócili, „zaczęli się zdumiewać, że mówi z niewiastą” (Jana 4:27).
Było to istotnie zarówno wspaniałe dzieło sztuki, jak zdumiewająco podobny portret
– powiedziała. – Sama nie wiem, która część tej wypowiedzi najbardziej mnie zdumiewa!
To zdumiewające, jak zimno może być człowiekowi nawet w takiej parującej mgle.
To, że tak prędko zniknęła, było nie tylko zdumiewające, ale i wkurzające.
Za to zdumiewa mnie fakt, że był w stanie wysławiać się po angielsku po zaledwie tygodniowym pobycie na waszym okręcie.

Dostępne tłumaczenia

Autorzy