zdeprawować w słowniku polski

  • zdeprawować

    Znaczenia i definicje "zdeprawować"

    • Znieprawić
    • Zdegenerować
    • Sprowadzić na złą drogę
    • Zdemoralizować
    • Zepsuć

    Synonimy słowa "zdeprawować" w słowniku polski

    zdemoralizować, zepsuć, popsuć to najpopularniejsze synonimy "zdeprawować" w tezaurusie polski.

    Gramatyka i deklinacja zdeprawować

    • Conjugation of zdeprawować pf
          singular plural
      person masculine feminine neuter virile nonvirile
      infinitive zdeprawować
      future tense 1st zdeprawuję zdeprawujemy
      2nd zdeprawujesz zdeprawujecie
      3rd zdeprawuje zdeprawują
      impersonal zdeprawuje się
      past tense 1st zdeprawowałem zdeprawowałam zdeprawowaliśmy zdeprawowałyśmy
      2nd zdeprawowałeś zdeprawowałaś zdeprawowaliście zdeprawowałyście
      3rd zdeprawował zdeprawowała zdeprawowało zdeprawowali zdeprawowały
      impersonal zdeprawowano
      conditional 1st zdeprawowałbym zdeprawowałabym zdeprawowalibyśmy zdeprawowałybyśmy
      2nd zdeprawowałbyś zdeprawowałabyś zdeprawowalibyście zdeprawowałybyście
      3rd zdeprawowałby zdeprawowałaby zdeprawowałoby zdeprawowaliby zdeprawowałyby
      impersonal zdeprawowano by
      imperative 1st niech zdeprawuję zdeprawujmy
      2nd zdeprawuj zdeprawujcie
      3rd niech zdeprawuje niech zdeprawują
      passive adjectival participle zdeprawowany zdeprawowana zdeprawowane zdeprawowani zdeprawowane
      anterior adverbial participle zdeprawowawszy
      verbal noun zdeprawowanie

Przykładowe zdania z " zdeprawować "

To był okropny człowiek, całkowicie zdeprawowany, a zarazem diabelsko przystojny.
Próbujesz mnie zdeprawować?
Najwidoczniej ród Noego nie dał się zagarnąć panującemu w owych czasach zdeprawowaniu (Rodz. 6:9-12, przypis marginesowy).
– Myśli, że zdeprawowałam jej młodszą siostrę.
Nie chcę być zdeprawowana, chociaż pewnie już jestem.
6 Kiedy się okazało, że mieszkańcy Sodomy i Gomory są zdeprawowanymi do cna grzesznikami i bezczelnie nadużywają dobrodziejstw, którymi Jehowa obdarza ich na równi z resztą ludzkości, postanowił ich zgładzić.
Chcesz zdeprawować mojego brata, tak?
Sędzia ogłaszając wyrok skomentował z przejęciem zdeprawowanie i cynizm młodego więźnia.
Każdej nocy pracowałam w tym zdeprawowanym miejscu, ludzkim zoo.
Kości zrosły się źle, co skrzywiło mu profil, nadając mu zdeprawowany wyraz, kiedy go oglądano od tej strony.
Myślała o tym, że chyba byłoby lepiej, gdyby nic nie wyszło z niej i tego zdeprawowanego chłopaka.
Zawsze zdawał sobie rawę, że wojna deprawuje, teraz zaś łapał się na tym, że i jego zdeprawowała nie goej niż innych.
Jeśli ktoś znajdzie te zapiski, będzie wiedział, jaki jestem zdeprawowany.
Brat został zdeprawowany przez ruch powstańczy.
Nikt nie był tak zdeprawowany, jak Curval, toteż choć była ona jego córką, nie miał dla niej żadnych względów.
U zdeprawowanych kryminalistów, którzy choć raz chcieli dokonać „czegoś wielkiego”, zanim udali się w zaświaty?
Mimo to Nell nie sprawiała wrażenia zdeprawowanej ani zdegenerowanej, chociaż była szokująco wygadana.
W tych dniach ostatnich ci, którzy pragną podobać się Jehowie i zyskać życie wieczne, nie mogą zwlekać z dokonaniem wyboru między dobrem a złem, między ludem Bożym a zdeprawowanym światem.
Czyż ta mała powłoka z mięsa cię zdeprawowała?
I choć prawdopodobnie większość królów judzkich była splamiona baalizmem, Manasses prześcignął ich wszystkich w gorliwym praktykowaniu tej zdeprawowanej religii (2Kl 21:9-11).
— Regent jest niewinnym człowiekiem, zaś jedyną jego zbrodnią jest to, że zaufał swojemu zdeprawowanemu bratankowi.
Na szczęście tych zdeprawowanych była nieliczna garstka.
Można było odnieść wrażenie, że wszyscy mieszkańcy Teheranu czekali tylko na mój przyjazd, by móc mnie zdeprawować.
Powinniśmy walczyć z naszą zdeprawowaną naturą.
Podobnie rzecz się miała z ukaraniem społeczeństwa współczesnego Noemu oraz zdeprawowanych mieszkańców Sodomy i Gomory.