zbłądzić w słowniku polski

  • zbłądzić

    Znaczenia i definicje "zbłądzić"

    • Zawinić
    • verb
      brak danych

    Synonimy słowa "zbłądzić" w słowniku polski

    zabłądzić, zabłąkać się, pobłądzić to najpopularniejsze synonimy "zbłądzić" w tezaurusie polski.

    Gramatyka i deklinacja zbłądzić

    • Conjugation of zbłądzić pf
          singular plural
      person masculine feminine neuter virile nonvirile
      infinitive zbłądzić
      future tense 1st zbłądzę zbłądzimy
      2nd zbłądzisz zbłądzicie
      3rd zbłądzi zbłądzą
      impersonal zbłądzi się
      past tense 1st zbłądziłem zbłądziłam zbłądziliśmy zbłądziłyśmy
      2nd zbłądziłeś zbłądziłaś zbłądziliście zbłądziłyście
      3rd zbłądził zbłądziła zbłądziło zbłądzili zbłądziły
      impersonal zbłądzono
      conditional 1st zbłądziłbym zbłądziłabym zbłądzilibyśmy zbłądziłybyśmy
      2nd zbłądziłbyś zbłądziłabyś zbłądzilibyście zbłądziłybyście
      3rd zbłądziłby zbłądziłaby zbłądziłoby zbłądziliby zbłądziłyby
      impersonal zbłądzono by
      imperative 1st niech zbłądzę zbłądźmy
      2nd zbłądź zbłądźcie
      3rd niech zbłądzi niech zbłądzą
      anterior adverbial participle zbłądziwszy
      verbal noun zbłądzenie

Przykładowe zdania z " zbłądzić "

Myśli te powinny pokrzepić każdego, kto poważnie zbłądził i okazał skruchę, ale dalej czuje się przytłoczony.
– Ten, kto zbłądził, już za to zapłacił, ale wielki kafir, niewierzący, jest wciąż żyw i to poważna sprawa.
Zastanowić się, gdzie się zbłądziło.
Jeśli raz zbłądziła, założę się, że da się ją skusić, żeby zrobiła to znowu.
Zbłądziłem.
Ale mimo iż małżonek nie raz zbłądził, wydaje się, że związek ten był równie czuły jak długotrwały.
— Nie — rzekł Atos — zbłądziłem, mój przyjacielu, masz słuszność, przebacz mi.
Jeżeli się obracamy w Zasadzie, nie możemy zbłądzić.
Widziałem wielu dobrych policjantów, którzy zbłądzili przez prywatne waśnie.
Być może zbłądzili na manowce, jak ten na dole, ale zawsze można do nich dotrzeć strachem.
Jednakże Dawid zbłądził — wziął sobie wiele żon i przeprowadził spis ludności (5 Mojżeszowa 17:14-20; 1 Kronik 21:1).
Wybaczam ci, żeś mnie nazwał zdrajcą, bo wkrótce przekonasz się, jak dalece zbłądziłeś!
Zbłądziliśmy!
Każdy człowiek może zbłądzić, [a] uparcie trwać przy błędzie tylko głupi [może].
Kiedy ktoś przyznaje, że zbłądził, i odstępuje od tych błędów, jest już akurat tam, dokąd go starszy chciał doprowadzić.
Daleko zbłądziłeś od swego gniazdowiska, kapitanie.
Zbłądził może, wahając się z rozpoznaniem dawnego galernika.
Jeśli będziemy podążać za naukami żyjących proroków, nie zbłądzimy.
Przesłanie, jakie wam przynoszę, brzmi tak: zbłądziliście już dawno, prawdopodobnie aż pięć stuleci temu.
Komisja musi w tym celu monitorować z najwyższą uwagą plany dotyczące odzyskania właściwej pozycji przez dany kraj, w tym moją rodzinną Hiszpanię, która zbłądziła i ma nadmierny deficyt.
Trochę zbłądziłeś
Zbłądziłeś, Nick
Ptak musiał zbłądzić, a może dopadł go sokół.
Nie zbłądzę w podróży: Za drogę cały świat prócz Anglii służy.

Dostępne tłumaczenia

Autorzy