zawisłość w słowniku polski
-
zawisłość
Znaczenia i definicje "zawisłość"
Przykładowe zdania z " zawisłość "
W konsekwencji sytuacja zawisłości spraw może istnieć, w przypadku gdy – tak jak w sprawie w postępowaniu głównym – przed sądami różnych państw członkowskich zostaną wszczęte dwa postępowania: o separację w jednym z nich oraz o rozwód w drugim albo gdy do obu sądów zostanie wniesiony pozew o rozwód.
Zawisłość sporu i sprawy związane
Postępowanie – Zarzut zawisłości sporu – Tożsamość stron, przedmiotu i zarzutów w dwóch skargach – Niedopuszczalność skargi wniesionej w drugiej kolejności
Żądania odszkodowawcze są zatem w każdym wypadku niedopuszczalne również ze względu na zawisłość sporu, przynajmniej w części.
Wreszcie, błędnie ustalono wysokość odsetek: szczególnie wysokie odsetki liczone od powstania zawisłości sprawy stanowią dodatkową karę, dla której brak jest podstawy prawnej.
Uważam w szczególności, że nie można przyjąć propozycji Komisji, aby Trybunał określił mocą orzecznictwa datę, w której należy oceniać zawisłość sporu, ponieważ sprowadza się ona w rzeczywistości do zanegowania samego istnienia jakiejkolwiek zawisłości sporu w sprawie głównej.
Zawisłość sporu może bowiem stanąć na przeszkodzie dopuszczalności skargi zapoczątkowującej spór między tymi samymi stronami jedynie wtedy, gdy skarga ta ma za cel stwierdzenie nieważności tej samej decyzji i opiera się na tych samych zarzutach, co skarga wcześniejsza.
Moim zdaniem nie będzie powodu, aby udzielać na nie odpowiedzi, jeżeli – jak proponuję – Trybunał stwierdzi, że zawisłość sporu w rozumieniu tego przepisu jest wykluczona w niniejszej sprawie ze względu na pierwszeństwo jurysdykcji wyłącznej forum rei sitae, o której mowa w art. 22 pkt 1 wspomnianego rozporządzenia.
Jedną z takich zasad proceduralnych jest zasada zawisłości sprawy, która wchodzi w grę wtedy, gdy ta sama sprawa spadkowa zostanie wniesiona do różnych sądów w różnych państwach członkowskich.
30 Komisja utrzymuje także w pismach procesowych, że skarga F‐75/08 jest niedopuszczalna ze względu na zawisłość sporu, ponieważ skarżący w sprawach F‐20/08 i F‐34/08 już wnieśli o stwierdzenie nieważności tych samych zaskarżonych aktów, na podstawie takich samych zarzutów.
Mechthilde Weber sprzeciwiła się temu żądaniu, wskazując in limine litis na zawisłość sporu ze względu na sprawę toczącą się przed sądem włoskim.
W takich przypadkach powinna mieć zastosowanie określona w niniejszym rozporządzeniu zasada ogólna dotycząca zawisłości sprawy.
Sąd naruszył prawo, nie badając, w jakim zakresie Comitato podniósł zarzuty, na których opiera się on w sprawie T‐277/00, również we wcześniejszej sprawie T‐231/00, i tym samym naruszył prawo, nie odrzucając skargi Comitato w sprawie T‐277/00 jako niedopuszczalnej ze względu na zawisłość sporu w zakresie, w jakim chodzi o identyczne zarzuty skargi.
(Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Jurysdykcja oraz uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej - Rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 - Zawisłość sporu - Powództwo co do istoty dotyczące prawa do pieczy nad dzieckiem oraz wniosek o zastosowanie środka tymczasowego dotyczący prawa do pieczy nad tym samym dzieckiem)
Należy więc się zastanowić, czy istnieje potrzeba udoskonalenia istniejącej zasady zawisłości sprawy w ogólności w celu zapobiegania niewłaściwemu wykorzystaniu postępowań i zapewnienia dobrego administrowania wymiarem sprawiedliwości we Wspólnocie.
Trybunał dokonał wykładni pojęcia zawisłości sporu, przeprowadzając test opierający się na trzech kryteriach: tożsamość stron, tożsamość podstawy oraz tożsamość przedmiotu roszczeń.
W pierwszej kolejności można podnieść zarzut międzynarodowej zawisłości sporu, jeżeli kolizja występuje między kilkoma postępowaniami toczącymi się przed sądami różnych państw członkowskich.
Podobnie jak w przypadku powagi rzeczy osądzonej zawisłość sporu również należy przeanalizować zarówno w perspektywie subiektywnej, jak i w perspektywie obiektywnej.
W tym względzie stwierdzam, że jeżeli chodzi o zawisłość sporu, o której mowa w art. 19, nie ma żadnego rozróżnienia między wniesieniem powództwa co do istoty a wniesieniem powództwa o zarządzenie środków tymczasowych.
Należy w tym względzie przyjąć inne podejście, co oznacza, że istnieje możliwość dojścia do zawisłości sporu w przypadku środków tymczasowych podjętych nie w przypadkach niecierpiących zwłoki na podstawie art. 20 rozporządzenia nr 2201/2003, lecz przez sąd, który uznaje się za właściwy do rozpoznania sprawy co do istoty na mocy art. 8–14 tego rozporządzenia.
Jednakże, o ile w sporze w postępowaniu głównym rzeczywiście pojawia się kwestia zawisłości sprawy w rozumieniu tego ostatniego przypisu, to właśnie wykładnia pojęcia „sądu, do którego najpierw wniesiono pozew lub wniosek” w rozumieniu art. 16 i 19 rozporządzenia nr 2201/2003 powinna pozwolić Trybunałowi – jak wykażę w toku rozważań – na udzielenie odpowiedzi na pytania sądu odsyłającego.
31 – Na przykład połączenie postępowań takich jak wniosek o przyznanie opieki i skarga o umieszczenie dziecka w placówce nie może prowadzić do zawisłości sporu, ponieważ te dziedziny są odrębne, a wspomniane postępowania bezsprzecznie nie mają tej samej podstawy ani tego samego przedmiotu.
Odesłanie prejudycjalne – Współpraca sądowa w sprawach cywilnych – Jurysdykcja oraz uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej – Rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 – Zawisłość sporu – Artykuły 16 i 19 – Postępowanie w przedmiocie separacji we Francji oraz postępowanie rozwodowe w Zjednoczonym Królestwie – Jurysdykcja sądu, do którego najpierw wniesiono pozew lub wniosek – Pojęcie „ustalonej” jurysdykcji – Umorzenie postępowania w przedmiocie separacji z braku wezwania w terminach ustawowych – Wniesienie żądania orzeczenia rozwodu we Francji niezwłocznie po umorzeniu postępowania w przedmiocie separacji – Wpływ braku możliwości wszczęcia postępowania rozwodowego w Zjednoczonym Królestwie ze względu na różnicę czasu między dwoma państwami członkowskimi
A – W przedmiocie zawisłości sporu w sprawie T‐277/00
Z utrwalonego orzecznictwa Trybunału wynika, że niedopuszczalność ze względu na zawisłość sporu ma miejsce tylko w przypadku, gdy wcześniejsza skarga dotyczy tych samych stron, zawiera te same żądania i oparta jest na tych samych zarzutach(25).