zażywny w słowniku polski
-
zażywny
Znaczenia i definicje "zażywny"
Synonimy słowa "zażywny" w słowniku polski
nalany, spasiony, wypasiony to najpopularniejsze synonimy "zażywny" w tezaurusie polski.
Gramatyka i deklinacja zażywny
Przykładowe zdania z " zażywny "
Te ubrania, ocenił Poirot, dla zażywnej Bessie Burch byłyby za małe.
Jego ojciec, zażywny gość o łagodnym spojrzeniu, przychodził zwykle, kiedy wychodziłam.
Kitty może nie stać się zażywną, twardą jak podeszwa pięćdziesięciolatką
Stała przed silnym, zażywnym chłopcem, pół człowiekiem, pół demonem.
Wysoki, w sile wieku mężczyzna, o nieco zażywnej postawie, o pięknym, orlim profilu i wysokim czole.
Podróżuje w towarzystwie zażywnego rycerza około czterdziestki albo może błazna.
Pani Profesorowa Filidor jest bardzo zażywna, tłusta, dosyć majestatyczna, siedzi, nic nie mówi, koncentruje. 2.
Na otomanie się nie zmieścili, bo oboje byli zażywni, więc baraszkowali na dywanie jak kociaki.
Obok hamaka siedział na podłodze niemłody, zażywny mężczyzna o twarzy weterana milicji.
Ta sama zażywna niewiasta, z którą już raz wszedłem w konflikt.
Ja też nie młodniałem i przyjaciele prawili mi komplementy o moim wyglądzie, który nie był wcale zażywny.
Przy drugim krańcu mostu zatrzymał zażywną kobietę z tacą pełną wstążek.
Nie posiadał majestatycznej i chłodnej urody swego ojca; nie był też zażywnym szaławiłą jak stryj.
Ścisnął jej ramiona dłońmi zaskakująco silnymi jak na tak zażywnego, niskiego starszego pana.
Wielki geniusz form swej epoki wygląda na nim jak zażywny, dobroduszny adwokat.
Przy takiej drodze stoi elegancka, czarnoskóra, zażywna kobieta po pięćdziesiątce.
Poza tym w życiu nie słyszałem, żeby ktokolwiek używał słów „korpulentny” czy „zażywny”.
Klientem był krępy, zażywny jegomość nazwiskiem Jaspers. — Czym mogę służyć, panie Jaspers?
Wśród nich uwijała się zażywna, zacna pani Thick, troszcząc się gorliwie o to, aby nikomu z gości niczego nie zabrakło.
Dwóch zażywnych facetów w wieku około dwudziestu pięciu lat stanęło przy czarnym samochodzie.
Zażywny pątnik zamyka szkatułkę. – Właśnie – mówi – czekam, aż ktoś jej skosztuje...
Zażywny Bouville, mając pełne usta, mógł tylko odpowiedzieć zachwyconym spojrzeniem.
Pani Hermann, miła, zażywna gosposia, nosiła na pokładzie workowate niebieskie suknie w białe groszki.
Para zażywnych strażników rozdzieliła walczących kibiców i zagroziła wezwaniem policji.