wszeteczny w słowniku polski

  • wszeteczny

    Znaczenia i definicje "wszeteczny"

    • przest. bezwstydny, rozpustny
      Nie unikał bowiem grzechu wszetecznego, zwłaszcza gwałcenia dziewic, więc był dotknięty chorobą raka.
    • przest. plugawy, gorszący, nieprzyzwoity, sprośny
    • adjective
      taki, który jest przejawem wszeteczności, rozpustny, rozwiązły
      Wszeteczne czyny księcia musiały być w końcu ukarane.
      Panuj trochę nad sobą, bo te twoje wszeteczne zachowania są godne potępienia.
    • adjective
      zazwyczaj o człowieku: taki, który oddaje się rozpuście
      Lud powrócił do kultu wszetecznej bogini.

    Synonimy słowa "wszeteczny" w słowniku polski

    wulgarny, zboczony, rozpustny to najpopularniejsze synonimy "wszeteczny" w tezaurusie polski.

    Gramatyka i deklinacja wszeteczny

    • Declension of wszeteczny
      case singular plural
      masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
      nominative, vocative wszeteczny wszeteczne wszeteczna wszeteczni wszeteczne
      genitive wszetecznego wszetecznej wszetecznych
      dative wszetecznemu wszetecznym
      accusative wszetecznego wszeteczny wszeteczne wszeteczną wszetecznych wszeteczne
      instrumental wszetecznym wszetecznymi
      locative wszetecznej wszetecznych

Przykładowe zdania z " wszeteczny "

SĘDZIA NAJWYŻSZY GRODU: Kres położę owemu kupczeniu białymi niewolnicami i uwolnię Dublin od tej plagi wszetecznej.
Zakon oskarżono o wszeteczne praktyki i nieprzestrzeganie zaleceń ostatniego synodu, po czym go rozwiązano.
Bezlitosnym, zdradliwym, wszetecznym, zepsutym łajdakiem.
Bronić Henrika - nowego, wszetecznego Henrika - należało bez dwóch zdań.
Bliźniacy są tylko sierotami wychowanymi przez świniopasa i jego wszeteczną żonę!
Zmęczeni, zlani potem, okryci kurzem szli z muzyką tańcząc i śpiewając niekiedy bardzo wszeteczne piosenki.
Od rozwodu pozwana prowadzi perwersyjny, wszeteczny, homoseksualny tryb życia. 4.
- Wszeteczna żona, powiada Obywatel, oto przyczyna wszystkich naszych nieszczęść
Jack Ketch: Chcesz jeszcze coś powiedzieć, wszeteczna księgo?
– Ladacznicą, kobietą wszeteczną... – Spojrzała na niego ostro. – Jak jeszcze byś mnie nazwał?
Tańczy ona, przegina się kołysząc maciorzymi kłębami i biodrami, a na jej wszetecznym brzuchu podryguje jajo rubinowe.
Wawrzyniec też ją ujrzał i w swym wszetecznym duchu natychmiast zamarzył o tym, by ją posiąść.
Niegodziwiec ten przebywał najchętniej w towarzystwie wszetecznych kobiet; znał je wszystkie, żadna jednak nie podobała mu się tak, jak Bianka de Rossi, ponieważ wszystkie inne przewyższała w rozwiązłości.
– Żółta sukienka i inny wszeteczny przyodziewek istotnie obchodzi mnie tyle co nic.
Bronić Henrika – nowego, wszetecznego Henrika – należało bez dwóch zdań.
Charles Burnside wydaje się parodiować dwugłową papugę Parkusa, Czystą i Wszeteczną.
Owa wszeteczna „niewiasta” przedstawiająca ogólnoświatowe imperium religii fałszywej, deklarując swoją wiarę w ONZ, czyli w „Bestię”, uprawia rozpustę z politycznymi przywódcami narodów; wmawia sobie nawet, że ‛zasiada jak królowa’ na wspomnianej „Bestii” i nią kieruje (Apok.
Tuż nad jego uchem zagrzmiał głos viterbczyka: — Wszeteczna niewiasto, czyś nie widziała po drodze mnicha?