ulatywać w słowniku polski
-
ulatywać
Znaczenia i definicje "ulatywać"
Gramatyka i deklinacja ulatywać
Przykładowe zdania z " ulatywać "
Szczegóły snu łamią się i ulatują, nim zdoła je pochwycić.
Z każdym oddechem, z każdą drobiną wilgoci ulatującą z ust, zbliżał się do kresu.
Jak balonik z maleńką dziurką, który wydaje zabawne purkanie, gdy ulatuje z niego powietrze.
Smuga dymu ulatuje w niebo i na moment przybiera postać smukłej dziewczyny.
W pewnych warunkach, dajmy na to, jabłko spada na ziemię; w innych warunkach to samo jabłko ulatuje w górę.
Detonują ładunek w taki sposób, że większość powietrza ulatuje w przestrzeń kosmiczną.
Suchymi oczami Lora obserwowała bezdźwięczny punkt jasności, z którą ulatywała ku gwiazdom połowa jej serca.
Don miał kwaśny oddech – zapach ulatującej z ciała duszy.
Nazwiska szybko ulatywały jej z pamięci, ale twarze zapamiętywała na całe życie.
Mój umysł ulatuje w powietrze, do lasu, potrzebuje przestrzeni, żeby zrozumieć.
Wszystko ulatywało mu z głowy, przepędzane ciemnym i gwałtownym prądem, podobnym do prądu Dunaju.
Liczba kroków ulatuje jak imprezowe motyle.
I uwolnię je i będę patrzeć jak ulatują w chmury.
W głowie kłębiło mi się mnóstwo myśli i ulatywało w niebo jak chmury, piękne, dalekie i nieuchwytne.
Brunatne ptaszyska kołowały wokół jego szczytu, skąd ulatywała wąska zielona smużka.
Koniec koszmaru, otwiera człowiek oczy – i nie ma nic, ulatujący niedobry sen... Ożywająca Wiżna.
Nawet dla ich zaćmionych mózgów ten obraz był jasny: autor goni za swoim ulatującym dziełem.
Zapaliła papierosa, zaciągnęła się głęboko i patrzyła, jak dym ulatuje z jej ust.
Jest podobny do poczucia utraty mojej dragońskiej natury, ulatującej jak mgła, która przecieka przez palce.
Przez chwilę myślałem, że to uleci, jak ulatywały inne wspomnie- nia, czasem nawet imię Sadie.
Trzyosobowa załoga statku traci szansę powrotu i ulatuje gdzieś w nieskończoną przestrzeń.
To starożytni filozofowie pogańscy, którzy nie mieli spisanego Słowa Bożego, twierdzili, że człowiek ma w sobie duchową, niewidzialną duszę, która w chwili śmierci ciała ludzkiego ulatuje do dziedziny duchowej.
Czy nie przekonałeś się jednak, że informacje przyswojone w taki sposób szybko ulatują z pamięci?
Surowy fakt, że jest tutaj, a nie Tam, dokąd ulatują wszystkie jego myśli.
Estera już wstała; widział dym ulatujący z komina.