trefniś w słowniku polski
-
trefniś
Znaczenia i definicje "trefniś"
Synonimy słowa "trefniś" w słowniku polski
kawalarz, arlekin, błazen to najpopularniejsze synonimy "trefniś" w tezaurusie polski.
Gramatyka i deklinacja trefniś
Przykładowe zdania z " trefniś "
–Kiedy to wszystko nareszcie się skończy, chciałbym ją jeszcze zobaczyć – rzekł trefniś.
— Ty jesteś gorszy od diabła, minoryto —rzekł wówczas Jorge. —Jesteś trefnisiem jak święty, który was powił.
– Jeśli mój dziad mógł mieć za trefnisia i towarzysza chudego albinosa, to dlaczego ja nie miałbym mieć półgłówka?
Wiem, że nie ma dyplomu z fizyki, ale jest równie mądry co wszyscy ci trefnisie, z którymi studiowaliśmy.
Muszę mu założyć czapkę trefnisia zanim się obudzi, bo nigdy mi nie wybaczy
Właśnie to chciał mi pokazać trefniś, właśnie dlatego tak często wzywał mnie, bym złożył wizytę królowi.
Czterech trefnisiów w pończochach na głowie.
/ Za dawnych dni wysłuchał i trefniś, i cesarz.
Trzeba nie lada uczonego, by wytropił wszystkie wzmianki... –Takiego jak trefniś?
Wilga gorączkowo opowiadała, co się stało, a ja pomagałem trefnisiowi napić się wody.
Przyszło mi do głowy, że nigdy nie pytałem trefnisia, czy według przepowiedni przeżyję tę wyprawę.
Będę jego urzędnikiem, jego lekarzem, ojcem jego sierot i miejskim trefnisiem.
Tak jak trefniś został użyty przeciwko tobie.
Nawet się na chwilę zatrzymałem i zajrzałem do środka, mając nadzieję, że trefniś pakuje nas na podróż.
Trefniś, którego twarz nadal mieniła się odcieniami fioletu i błękitu, skulił się u stóp władcy.
Czekałem, żeby trefniś powiedział coś pocieszającego, ale był na to za mądry.
Na zewnątrz, poza ścianą namiotu, trefniś wyciągnął nagle rękę, by podrapać wilka za uszami. 34.
Najpierw wilk, potem trefniś i Wilga, w końcu nawet stara Pustka zajęła miejsce za mną, w półokręgu.
Znałem Slepuna tak dokładnie, od tak długiego czasu, że szokiem było dla mnie ujrzeć, jak go postrzegał trefniś.
Możliwe że -jak twierdzi królewski trefniś – nie mieli wyboru.
Powinieneś zostać królewskim trefnisiem, zarobiłbyś na chleb, a może także na zaszczyty, przedrzeźniając doradców króla.
Trefniś zebrał talerze, przez cały czas zagadując króla pogodnie, a potem obaj zostaliśmy odprawieni.
Trefniś cofnął dłoń, zostawiając na mojej skórze trzy srebrne znaki.