rzeczownikowy w słowniku polski

  • rzeczownikowy

    Znaczenia i definicje "rzeczownikowy"

    • gram. odnoszący się do rzeczownika, związany z rzeczownikiem
      Aby utworzyć zdanie, trzeba je uzupełnić składnikiem typu rzeczownikowego, który określi, do kogo lub czego frazeologizm się odnosi.
    • adjective
      w językoznawstwie: taki, który właściwy jest rzeczownikowi, ma charakter rzeczownika lub jest rzeczownikiem
    • adjective
      związany z rzeczownikiem - częścią mowy

    Synonimy słowa "rzeczownikowy" w słowniku polski

    Innym słowem oznaczającym "rzeczownikowy" w tezaurusie polski jest substantywny .

    • substantywny

      w językoznawstwie: taki, który właściwy jest rzeczownikowi, ma charakter rzeczownika lub jest rzeczownikiem

Przykładowe zdania z " rzeczownikowy "

Koordynaty rzeczownikowe w zdaniu.
Powyższe przykłady (przykłady nr 1-5 cytowane są za Edzard 2003) pokazują, iż w językach aglutynacyjnych możliwe są bardzo różne typy fraz rzeczownikowych, jeżeli weźmie się pod uwagę kolejność występowania ich elementów.
Obydwa są prawdopodobnie opuszczane, gdy występuje wyrażenie rzeczownikowe (i Héru aselye „Pan z Tobą”, Eldar attaformaiti „Eldarowie oburęczni”).
W tekście greckim jest wiele miejsc, w których przed czasownikiem występuje orzecznik rzeczownikowy bez rodzajnika.
W Jana 1:1 drugi orzecznik rzeczownikowy (the·osʹ), istotnie występuje przed czasownikiem — „i [the·osʹ] było Słowo”.
Nie rozróżnia się klasy rzeczownikowej ani rodzaju gramatycznego.
Budowa form osobowych czasownika w języku sumeryjskim jest nadzwyczaj złożona, gdyż w formie czasownikowej, poza zwykłymi oznaczeniami czasu i podmiotu, należy uwzględnić różnice form modalnych, wskazówki dotyczące kierunku czynności oraz odniesienia do frazy rzeczownikowej i dopełnienia wyrażonego zaimkiem.
Inny czasownik, szakár, znaczy „sprzeniewierzać się, oszukiwać”, a jego forma rzeczownikowa bywa oddawana przez „kłamstwo; ułudę; fałsz” (Kpł 19:11, 12; Ps 33:17; 44:17; Iz 57:4).
Naukowcy przyjrzeli się różnym konstrukcjom rzeczownikowym dotyczącym par bóstw, potraktowanym jako stylistyczne formy języka poetyckiego starożytnego utworu. Określili kilka rodzajów paradygmatów ekspresyjnych polegających na powtarzaniu imion boskich.
Jest ono pokrewne rzeczownikowi chésed, często tłumaczonemu na „lojalna życzliwość”, „lojalna miłość”, „życzliwość”, „dobroć” lub „miłosierdzie”.
Zespół projektu PPP dostrzegł potrzebę zastosowania logiki wyższego rzędu, która umożliwia kwantyfikację w pozycjach orzeczników i wyrażeń rzeczownikowych w liczbie mnogiej.
Ciekawe, że tłumacze, którzy upierają się przy tym, aby werset z Jana 1:1 tłumaczyć: „Słowo było Bogiem”, nie wahają się na przykład w angielskich przekładach używać przedimka nieokreślonego (a, an) w innych miejscach, gdzie orzecznik rzeczownikowy bez rodzajnika występuje przed czasownikiem.
Znajdujemy tam również następującą wypowiedź na temat Jana 1:1: „Ta wskazująca na cechę wymowa orzecznika jest tak wyraźna, że nie sposób temu rzeczownikowi [the·osʹ] nadawać sensu konkretnej jednostki”.
Chce przez to powiedzieć, że gdy orzecznik rzeczownikowy jest przed czasownikiem, należy go tak rozumieć, jak gdyby był przed nim rodzajnik, choć faktycznie go tam nie ma.
Ale w drugim miejscu rzeczownikowi theòs nie towarzyszy rodzajnik.
Forma rzeczownikowa anágnosis oddawana jest przez „publiczne czytanie” (Dz 13:15; 1Tm 4:13).
Niektórzy uczeni zwrócili uwagę na okoliczność, że orzecznik rzeczownikowy bez rodzajnika, poprzedzający czasownik w języku greckim, może mieć znaczenie orzecznika przymiotnikowego.
Odmiana rzeczownikowa niemal zanikła (ale pełen).
Aramejski wyraz ʼabbáʼ ma silne zabarwienie emocjonalne; odpowiada poprzedzonemu przedimkiem hebrajskiemu rzeczownikowi ʼaw i znaczy dosłownie „ojcze” lub „[ten] ojciec”.
Obecność rodzajnika sygnalizuje, iż rzeczownik dotyczy konkretnej jednostki, osoby, podczas gdy orzecznik rzeczownikowy w liczbie pojedynczej nie poprzedzony rodzajnikiem i występujący przed czasownikiem (a tak zbudowane jest omawiane zdanie) wskazuje na czyjąś cechę.
Naukowcy przyjrzeli się różnym konstrukcjom rzeczownikowym dotyczącym par bóstw, potraktowanym jako stylistyczne formy języka poetyckiego starożytnego utworu.
Właściwie od każdego przymiotnika można utworzyć formę rzeczownikową.
Podobnie jak w ciągu rzeczownikowym (patrz wyżej) pozycja poszczególnych morfemów jest dokładnie ustalona.
Poszczególne pozycje frazy rzeczownikowej mogą być obsadzone w następujący sposób: Dodatkowo możliwa jest tzw. "antycypacyjna konstrukcja dopełniaczowa", w której fraza dopełniaczowa (pozycja 4) poprzedza drugą frazę rzeczownikową, lecz zostaje powtórzona przez rezumptywny zaimek dzierżawczy (w pozycji 6).
Według nowszej koncepcji, reprezentowanej m.in. przez Zólyomi (por. Zólyomi 2004 Weblink) definicja przypadku gramatycznego w języku sumeryjskim winna uwzględniać w równym stopniu znaczniki rzeczownikowe i czasownikowe.