runięcie w słowniku polski

  • runięcie

    Znaczenia i definicje "runięcie"

    • rzecz. odczas. od: runąćKategoria:Zerwane miękkie przekierowaniaKategoria:Język polski - rzeczowniki odczasownikowe

    Synonimy słowa "runięcie" w słowniku polski

    gruchnięcie, grzmotnięcie, rymnięcie to najpopularniejsze synonimy "runięcie" w tezaurusie polski.

    Antonimy słowa "runięcie" w słowniku polski

    nierunięcie jest antonimem "runięcie" w tezaurusie polski.

    • nierunięcie

      rzecz. odczas. od: runąćKategoria:Zerwane miękkie przekierowaniaKategoria:Język polski - rzeczowniki odczasownikowe

    Gramatyka i deklinacja runięcie

    • blm,  
      przypadekliczba pojedyncza
      mianownikrunięcie
      dopełniaczrunięcia
      celownikrunięciu
      biernikrunięcie
      narzędnikrunięciem
      miejscownikrunięciu
      wołaczrunięcie
      </div></div>

Przykładowe zdania z " runięcie "

Jeśli więc il Machia utracił miasto, jemu runął cały świat.
Pomóżcie mi, zanim runę w otchłań!
W następstwie tego stoki kontynentalne runęły, uwalniając kolejne pokłady metanu.
Usłyszałem jednak łoskot i sapnięcie, i Scarabus runął na ziemię.
Jak ktoś pogrzebany pod murem, który runął, leżę pod zwaloną próżnią całego wszechświata.
Runął doktorowi do nóg, zaczął go całować po rękach i rozpłakał się.
– Zamiast unieść, pchnął, a wtedy potknąłem się i runąłem pod ciężarem trupa.
Smarkacz kopnął go z całej siły w zad i pies runął w przepaść.
Czterdzieści osiem koni runęło naprzód i zaczął się wyścig.
Policjanci zaczęli strzelać, gdy Stigle wypadł z kolaski i runął na ziemię między dwoma powozami.
Mama śpiewała, jak Joshua zadął w trąbę i runęły mury Jerycha.
Ozdobiony grzebieniem hełm wojownika błysnął w świetle poranka, gdy napastnik zawrócił i runął w stronę Tallis.
W niecałą minutę później ktoś inny runął na ziemię i został natychmiast zastąpiony przez Birgit i jeszcze jedną kobietę.
I skoczył do tyłu iz głośnym krzykiem bólu, i runął do przedpokoju tylko jako Jeeves wyszedł ze swej nory, aby zobaczyć, co się stało.
Najpierw muszę przerzucić ich do Stornoway, dopiero potem na Runę.
Społeczeństwo, świat cały stoi na ojcostwie, wszystko więc runie, gdy dzieci nie będą ojców kochały.
/ Dziś runął ostatni budynek.
Miecz wypadł z dłoni rycerza, który runął do stóp zdumionego króla Raktum.
Chwyciwszy swój wielki miecz, bóg zszedł z żelaznej wieży, odwrócił się i uderzył raz tylko, a wieża runęła.
Ale jutro o tej porze ich arogancja i obłuda runą w gruzy.
Szamotali się przez kilka chwil, po czym Maloney runął z balkonu.
Runęła na nas lawina kamieni i lodu.
One będą blokować konika Lei, a siwy ogier runie do przodu.
Obecnie jednak świat, który ma dla nas sens, może runąć w ciągu paru dziesięcioleci.
Mur runął.