runąć w słowniku polski

  • runąć

    Znaczenia i definicje "runąć"

    • upaść w wyniku działania siły ciężkości
    • gwałtownie zawalić się
      Kolejne miesiące zdawały się potwierdzać słuszność tezy Fukuyamy: w ślad za Polską poszły Węgry, 9 listopada 1989 roku runął Mur Berliński, przez Czechosłowację przetoczyła się aksamitna rewolucja.

    Synonimy słowa "runąć" w słowniku polski

    rozpadać się, zapadać, załamywać to najpopularniejsze synonimy "runąć" w tezaurusie polski.

    Gramatyka i deklinacja runąć

    • runąć pf ;; Conjugation of runąć pf
      singular plural
      person m f n m pers m anim, m inan, n, f
      infinitive runąć
      future tense 1st runę runiemy
      2nd runiesz runiecie
      3rd runie runą
      past tense 1st runąłem runęłam runęliśmy runęłyśmy
      2nd runąłeś runęłaś runęliście runęłyście
      3rd runął runęła runęło runęli runęły
      conditional 1st runąłbym runęłabym runęlibyśmy runęłybyśmy
      2nd runąłbyś runęłabyś runęlibyście runęłybyście
      3rd runąłby runęłaby runęłoby runęliby runęłyby
      imperative 1st niech runę ruńmy
      2nd ruń ruńcie
      3rd niech runie niech runą
      anterior adverbial participle runąwszy
      impersonal past runięto
      verbal noun runięcie

Przykładowe zdania z " runąć "

Jeśli więc il Machia utracił miasto, jemu runął cały świat.
Pomóżcie mi, zanim runę w otchłań!
W następstwie tego stoki kontynentalne runęły, uwalniając kolejne pokłady metanu.
Usłyszałem jednak łoskot i sapnięcie, i Scarabus runął na ziemię.
Jak ktoś pogrzebany pod murem, który runął, leżę pod zwaloną próżnią całego wszechświata.
Runął doktorowi do nóg, zaczął go całować po rękach i rozpłakał się.
– Zamiast unieść, pchnął, a wtedy potknąłem się i runąłem pod ciężarem trupa.
Smarkacz kopnął go z całej siły w zad i pies runął w przepaść.
Czterdzieści osiem koni runęło naprzód i zaczął się wyścig.
Policjanci zaczęli strzelać, gdy Stigle wypadł z kolaski i runął na ziemię między dwoma powozami.
Mama śpiewała, jak Joshua zadął w trąbę i runęły mury Jerycha.
Ozdobiony grzebieniem hełm wojownika błysnął w świetle poranka, gdy napastnik zawrócił i runął w stronę Tallis.
W niecałą minutę później ktoś inny runął na ziemię i został natychmiast zastąpiony przez Birgit i jeszcze jedną kobietę.
I skoczył do tyłu iz głośnym krzykiem bólu, i runął do przedpokoju tylko jako Jeeves wyszedł ze swej nory, aby zobaczyć, co się stało.
Najpierw muszę przerzucić ich do Stornoway, dopiero potem na Runę.
Społeczeństwo, świat cały stoi na ojcostwie, wszystko więc runie, gdy dzieci nie będą ojców kochały.
/ Dziś runął ostatni budynek.
Miecz wypadł z dłoni rycerza, który runął do stóp zdumionego króla Raktum.
Chwyciwszy swój wielki miecz, bóg zszedł z żelaznej wieży, odwrócił się i uderzył raz tylko, a wieża runęła.
Ale jutro o tej porze ich arogancja i obłuda runą w gruzy.
Szamotali się przez kilka chwil, po czym Maloney runął z balkonu.
Runęła na nas lawina kamieni i lodu.
One będą blokować konika Lei, a siwy ogier runie do przodu.
Obecnie jednak świat, który ma dla nas sens, może runąć w ciągu paru dziesięcioleci.
Mur runął.