podmawianie w słowniku polski
-
podmawianie
Przykładowe zdania z " podmawianie "
Patrzyłem, wybałuszając oczy, i podmawiałem się sam, by iść i skraść ją.
Niech będą, jacy chcą, ich to rzecz, ich szyje odpowiedzą, ale niech pana Kmicica nie podmawiają... do rozpusty...
Wolałbym, żeby zamiast uprowadzenia Krzysztofa ucięto mi tę rękę, tę nogę, ale musiałem, przyjacielu, podmawiać, żeby szedł.
- Że ludzi podmawiasz na dwór, że trzeba by cię oddać strażnikom i jeszcze drugie
Podmawia mnie on, nie wiem, jak to czyni?
Nikt nikogo nie podmawiał, nikt temu nie winien.
Któż jego, prezesa banku, może posądzić o podmawianie jakichś bandytów do mordu!
Wolę stokroć podmawiać was ku ucieczce od najbliższych i umiłowaniu najdalszych.
Podmawia mnie on, nie wiem jak to czyni?
Uznali, że to kazanie, modlitwa, którą sam ułożył, i podmawiali go, żeby je wygłosił.
- Nie jam go podmawiał, tylko ocknienie, przebudzenie, siła żywota.
Nie zauważył mnicha Garconio, który, przebrany za wieśniaka, przebiegał od grupy do grupy podmawiając i burząc tłum.
- Ha, łotry, złodzieje, łajdaki, na przeszpiegi chodzicie, chłopów do buntu podmawiacie!