pierzchać w słowniku polski
-
pierzchać
Znaczenia i definicje "pierzchać"
Synonimy słowa "pierzchać" w słowniku polski
spierdalać, dawać dyla, zwiewać to najpopularniejsze synonimy "pierzchać" w tezaurusie polski.
Gramatyka i deklinacja pierzchać
Przykładowe zdania z " pierzchać "
Źle wybrane pytanie skłoniło ją do ucieczki, a kiedy Auri pierzchała, była jak królik w norze.
Strzelali do nas, kiedy pierzchaliśmy przez pola, które uprawialiśmy od stuleci.
Nietrudno było o śmierć czy więzienie, dlatego zwykli ludzie zaczęli pierzchać na wszystkie strony.
Dziesiątki maleńkich jaszczurek pierzchało przed nimi, czasem chowając się w pęknięciach skały.
Wówczas zadrżał Islam- Girej - i nie dotrzymał pola, i pierzchnął, a za nim pierzchnęły bezładnie wszystkie ordy i Wołosza, i Urumbałowie, i konni mołojcy zaporoscy, i Turcy sylistryjscy, i poturczeńcy, jak chmura pierzcha przed wichrem.
Stojący obok kosiarza zaczęli pierzchać jak szczury, udało mu się jednak złapać jedną z kobiet.
W ułamku sekundy pierzchamy niczym stado gołębi.
Drugą zaś, zwierzę pierzchające w popłochu o kilkadziesiąt metrów w lewo.
Pierzchali we wszystkich kierunkach, ale to tym bardziej mnie rozpłomieniło.
Ryby pierzchały przed nim albo płynęły razem z nim.
Przez następne dni znów otacza mnie ogień i pierzchające dusze.
Zaskoczona piechota i wozy egipskie pierzchają w rozsypce.
Wrony pierzchały na ich widok, lecz wracały, gdy tylko większe ptaszyska się oddaliły.
Zwycięstwem jest ten dzień: ustępuje już i pierzcha duch ciężkości, mój stary wróg pierworodny!
A teraz ktoś wyjął ją – żeby zmienić nieco metaforę – z pochwy i wszyscy pierzchają w popłochu.
Sprawia, że wszelkie moje wątpliwości pierzchają.
Kiedy i my z Angelicą dotarliśmy do zaułka, cień jakiś zamaskowany wymknął się stamtąd i pierzchał z rapierem w dłoni.
Na szczęście dla niego i dla mnie stchórzył, nie śmiał buszować, wolał pierzchać schodami w dół.
Nie dostrzegł węży ani jaguarów, tylko gniazdo pająków w kącie i parę pierzchających myszy.
Ale szybkobiegacz amazonki, choć zdarty munsztukiem, rwał jeszcze skokami, od których błoto na obie strony pierzchało w las.
Jeśli to są chłopi, dlaczego nie pierzchają, żeby ratować życie?
Zwykle nietoperze pierzchają przed ludźmi.
Nagle poczuł, że oddech zamiera mu w gardle, a wszelkie myśli o damane pierzchają z głowy.
Laskolnyk zerknął tylko na pierzchających najemników i powiedział: — Uciekamy, dzieci.