odtrącać w słowniku polski

Przykładowe zdania z " odtrącać "

Odmiana Odmieniaj

To twoje odtrącanie ludzi, ta arogancja.

A przecież, tak jak morze i szubienica, Londyn nikogo nie odtrąca.

Powiedz mi, Spurgeon, dlaczego zawsze mnie odtrącasz?

Później próbowała go objąć, dotknąć jego jedwabistych włosów, on jednak odtrącał te pieszczoty.

Kiedy żona próbuje go pocieszyć odtrąca ją i całą rodzinę.

Żandarmi karabinami odtrącali i odpychali tłum mamroczących pacjentów.

Bosch czuł się zakłopotany swoim brakiem umiejętności technicznych, lecz nie do tego stopnia, by odtrącać pomocną dłoń.

Bezsensownym jest tylko człek; dążąc do duchowego komfortu, człowiek wymyśla sobie sens i dlatego odtrąca wiedźmę.

Lecz odtrącał od siebie te myśli i usprawiedliwiał się przed sobą tym, że musi być posłuszny arcybiskupowi.

Karin odtrącała jego zaloty, grzecznie, lecz stanowczo.

Nie odtrącaj nas.

Przecież czytamy w niej: „Nie odtrąca się złodzieja, który kradnie dlatego, by zaspokoić łaknienie”.

Nie odtrącaj mnie.

Nieustannie pragnąłem miłości i przyjaźni i nieustannie byłem odtrącany.

Eloise, która zawsze była taka serdeczna, namiętna i pełna entuzjazmu dla niego... Teraz go odtrącała.

Odtrąca mnie w bok w chwili, gdy pada strzał.

Roń zszedł ze stopni ołtarza i puścił się biegiem przez kościół, odtrącając na bok panią Blatter, policjanta i szaleńca

Książę obojętnie odtrąca jej rękę.

Nie sądź, że skoro twoje dorastające dziecko odgradza się murem milczenia, to cię odtrąca albo nie chce, żebyś interesował się jego życiem.

Nie odtrącaj mnie dlatego, że boisz się, jakie uczucia w tobie wzbudzę.

A mój ojciec, z determinacją wypisaną na twarzy, odtrąca jej rękę i mówi: „A kto je zaniesie?

AA usiłuje mu przeszkodzić, ale XX odtrąca go.

Musisz zacząć od nie odtrącania samej siebie.

- mówił z wyrzutem. - Ty odtrącasz mnie, i to dla niej, dla tej kobiety?

Kurtz otworzył oczy i usiadł ze stęknięciem, równocześnie odtrącając dłoń Freddy’ego.