odżegnywać się w słowniku polski

  • odżegnywać się

    Znaczenia i definicje "odżegnywać się"

    • verb
      brak danych

    Synonimy słowa "odżegnywać się" w słowniku polski

    odrzekać się, odnosić się z rezerwą, wymawiać to najpopularniejsze synonimy "odżegnywać się" w tezaurusie polski.

Przykładowe zdania z " odżegnywać się "

Przerażona obłuda protestuje co prędzej i odżegnuje się od podejrzeń.""
Bez wątpienia miała jaja... Hrabina, ta sama, która nie znosiła faszyzmu i odżegnywała się od wojny w Hiszpanii.
Nawet chrześcijańska prawica odżegnuje się od Treata i pędzi, żeby cię wyściskać.
Niektóre z „lasek kutasek” miały Jackowi za złe ciągłe odżegnywanie się od transseksualizmu i transwestytyzmu.
— Co się stało, to się nie odstanie, a wiesz, że nigdy nie odżegnuję się od tego, co zrobiłem.
Po pierwsze odżegnuję się od nacjonalistycznej retoryki, której przejawy usłyszeliśmy w niektórych wystąpieniach.
Z tych właśnie przyczyn dobrzy liberałowie odżegnują się od filmów grozy.
Potem jednak zrozumiałem, że jest taki jak ja i odżegnuje się od Hitlera.
Odżegnują się oni od tej strasznej sprawy i pomogą nam w każdy możliwy sposób.
Zbyt często zarządzanie przez „błądzenie dookoła” staje się wymówką dla odżegnywania się od amorficznych stert spraw.
Ojciec w skrytości ducha podziwiał upór, z jakim odżegnywałeś się od zawodu lekarza.
Nazwał on Martina czarną owcą w rodzinie i odżegnywał się od wszelkich z nim stosunków.
Rebelianci odżegnywali się od wszelkich innych lewicowych ugrupowań, na które patrzyli z odrazą.
Rozsądnie wybrała imię, odżegnując się od hanowerskich przodków.
Stany Zjednoczone odżegnują się od jakichkolwiek ingerencji w wewnętrzne sprawy państw europejskich.
Przeciwnie, odżegnuje się od nich, jest zdeklarowaną pacyfistką i opowiada się przeciwko stosowanym przez nich metodom.
Nie odżegnywali się też od dobrych pozycji filozoficznych.
Orygenes odżegnuje się od millenaryzmu.
Przerażony tym okrucieństwem, Mazzini odżegnywał się od Międzynarodówki, która pochwalała rewolucjonistów.
Dłonie odżegnują się od wszelkiej odpowiedzialności za to, co mówią usta.
Nie chciał słyszeć o Czechowie, od Czajkowskiego odżegnywał się z dreszczem zgrozy („on mnie dławi!