ociosywać w słowniku polski
-
ociosywać
Znaczenia i definicje "ociosywać"
Synonimy słowa "ociosywać" w słowniku polski
obrabiać, ciosać, obciosywać to najpopularniejsze synonimy "ociosywać" w tezaurusie polski.
Gramatyka i deklinacja ociosywać
Przykładowe zdania z " ociosywać "
W mgnieniu oka belka była gotowa, a powierzchnia, którą ociosywał, równie gładka jak obrabiana przez Candamira.
Tę samą procedurę stosuję się również w przypadku, gdy na późniejszym etapie kłody są ponownie cięte poprzecznie na mniejsze kłody lub po prostu ociosywane (tj. usuwana jest warstwa wierzchnia o grubości kilku cali, by nadać kłodom lepszy wygląd na potrzeby sprzedaży lub wywozu).
Niektóre ofiary ociosywał z mięsa i ćwiartował, a szkielety sprzedawał po jakimś czasie Akademii Medycznej.
Zespoły ociosujących kamienie i ceglarzy wyruszą już jutro, żeby przystąpić do pracy.
Dobywali i ociosywali kamienie i na własnych plecach wnosili tu piasek i wszelkie materiały.
Jeśli trzeba kamienia, poszuka naturalnych pęknięć, żeby prawie bez ociosywania nabrał właściwego kształtu.
Pielgrzym tłumaczył ją głosem pozbawionym sarkazmu: — Żadnych noży, żadnego ociosywania.
Muawija, jak napisał jeden ze współczesnych, „ociosuje górę Moria, wyrównuje ją i buduje tam meczet na świętej skale”.
To samo zrobił z drugą stopą, po czym znów zaczął ociosywać drewno.
Kończy ociosywać swym dłutem dwa kamienie, które będą pierwszymi kamieniami świątyni
Jonami i Sardami byli rzemieślnicy, którzy ociosywali kamień.
– Może nie znam się na ociosywaniu belek – mruknął do siebie – ale wiem, jak zarabiać
Ociosuje cię, tak że pozostają jedynie skóra i kości.
Nawet teraz, w tej chwili, któryś z nich ociosuje drewno, by nadać mu odpowiedni kształt.
Architektura to albo kreowanie przestrzeni, albo jej ociosywanie: szklanka jest do połowy pusta i do połowy pełna.
Nagle pojęłam, co Max miał na myśli, mówiąc o ociosywaniu Nialla.
Mimo pełnego trudu ociosywania, Mistrz stworzył biedną i przeraźliwie smutną istotę.
Ociosują cię, obdzierają ze wszystkiego i pozostawiają z przelotnymi wspomnieniami.
Z daleka zobaczyła Alfa, który fachowo ociosywał toporkiem belkę ze świeżo ściętej sosny.
Z czasem wcześniejsze ślady znikały – nowe wybuchy nieustannie ociosywały granit.