obstąpić w słowniku polski
-
obstąpić
Znaczenia i definicje "obstąpić"
Przykładowe zdania z " obstąpić "
Na próżno: znów obstąpiły go myśli o dżumie, którą roznosi po wciąż zdrowych stacjach.
4 Zanim zdążyli się położyć, mężczyźni z miasta, mężczyźni z Sodomy, od chłopca aż do starca — wszyscy ludzie, jeden motłoch+ — obstąpili dom.
Obstąpili go, zarzucając pytaniami, ale on potrząsał tylko głową
Wtedy jednak wartownicy się zbudzili i obstąpili go, tak że musiał wywalczyć sobie drogę odwrotu kosztem wielu ran.
Bez słowa obstąpili Locke’a i Jeana z obu stron, podczas gdy Merrain prowadziła, idąc przodem.
5 A właściciele ziemscy z Gibei powstali przeciwko mnie i nocą obstąpili dom z mojego powodu.
Nie musiał powtarzać pytania - towarzystwo obstąpiło komisarza i wstrzymało oddech.
Podnosząc głowę, profesor patrzał przez chwilę na chłopców, którzy ciasnym kręgiem obstąpili pulpit.
– Przecież niczego tu nie mamy... Strażniczki Binz obstąpiły nas w milczeniu.
Kobiety, oczywiście, skupiły się wokół mnie i Alary, a miejscowe dzieci niemal latychmiast obstąpiły Gerana.
Z szacunkiem obstąpili Żydzi Beszta: „Rebe, modlitwa twoja uratowała nas wszystkich”.
Planowano postawić go w stan oskarżenia następnego dnia po południu i Jack wiedział, że obstąpią ich wtedy dziennikarze.
Kapitan odprowadził generała nieco zakłopotanym wzrokiem, ale już ze wszystkich stron obstąpili posłańca dziennikarze.
W minutę czy dwie tamci obstąpili mnie ciasnym kręgiem, a potem usłyszałem: „Dobra.
Przecisnęła się przez tłum gapiów, którzy obstąpili ciało senatora Michaela Cohana.
„Obstąpiło mnie pięciu mężczyzn; jeden przyłożył mi nóż do gardła, drugi do pleców.
Sześciu synów obstąpiło łoże. – Tak, nie bardzo o was dbałem, synowie moi – zaczął ojciec.
Na zewnątrz lotniska obstąpiła nas chmara mężczyzn, prosząc usilnie, żebyśmy pojechały z nimi do miasta.
W milczeniu obstąpili łóżko; pani Haken, której puściły się z oczu łzy, podsunięto krzesło.
Przyjechał Maciuś, obstąpili go Murzyni.
Nie zauważyli, że obstąpiło ich kilku starszych bohatyrowickich gospodarzy, którzy Martę kiedyś znali i ku niej szli z powitaniem.
Wszyscy obstąpili Poirota zasypując go pytaniami, prosząc o takie lub inne wyjaśnienia
I rzeczywiście: niespodziewanie obstąpiły go drzewa, pod nogami szeleściły paprocie, było wilgotno i cicho.
W tym momencie tłum obstąpił kołem grupę tancerek.