oberżysta w słowniku polski
-
oberżysta
Znaczenia i definicje "oberżysta"
Synonimy słowa "oberżysta" w słowniku polski
szynkarz, właściciel gospody, arendarz to najpopularniejsze synonimy "oberżysta" w tezaurusie polski.
Gramatyka i deklinacja oberżysta
Przykładowe zdania z " oberżysta "
Oberżysta wyszedł przed drzwi, żeby dowiedzieć się, co się dzieje, i zobaczył, że wszyscy biegną w stronę mostu.
Przez całą drogę na skróty przez Krennhof oberżysta i ja nie zamieniliśmy ze sobą ani słowa.
Stało się to tak prędko, że oberżysta ledwie zdążył upaść plackiem za kontuar.
Dlatego zabawiał się, wielokrotnie korzystając z tych szczególnych środków transportu opisanych przez oberżystę.
Oberżysta tłumaczył mi coś, czego w nerwowym podnieceniu nie mogłem zrozumieć.
Była to mowa władcy, a rozumowanie oberżysty i ani jeden, ani drugi nie znosił sprzeciwu.
– Przecie to wigilia Yule – wyjaśnił oberżysta, usłyszawszy jego słowa. – Świętują ludziska.
Oberżysta postawił wszystkim po kuflu piwa. – Mój brat też przywdział czerń, wiele lat temu.
Przypomina sobie żonę oberżysty i czuje wyrzuty sumienia.
Rzekłem oberżyście, że zapłacę za informacje na temat Bealknapa.
To Alice uleczyła oberżystę.
- Piwo się skończyło, oberżysto.
Nie ma powodu, żebyś o tym słyszał... Opowieść oberżysty W młodości byłem niedźwiedziem.
Oberżysta.
Gdy tylko oberżysta wyszedł, Lily pośpieszyła do Ethana.
— Nie ma pustej sakiewki ten, kto obżera się jak książę, jak obżeraliście się wy u oberżysty Grégoire’a!
— Poczciwe chłopaki z tej wioski — odpowiedział oberżysta wyjmując pulpety na miskę
Szybko nauczyła się, że karczmarze i oberżyści łatwiej tolerują jej obecność, jeśli nie zjawia się zbyt często.
Jaime popatrzył na sterczący z zielska komin i zadał sobie pytanie, czy oberżysta doczekał się wnuków.
Myślałem, że to ci sami Cygani-złodzieje, pod których opiekę schronił się oberżysta z Venta de Cardenas, jak mi to powiedział pustelnik, ale wydali mi się cokolwiek zanadto ogładzeni jak na łotrów.
Mój syn mnie potrzebuje... -Napijcie się, panie -powtórzył oberżysta i kolejny raz popchnšł w jego kierunku szklaneczkę.
Kiedy Markiz zapytał go o imię, a chłopiec nie odpowiedział, oberżysta dodał spiesznie, że chłopiec jest niemową.
- spytał oberżysta. - Ten ubrany na biało, bosonogi?
Doszedłszy do oberży, człowiek krzyknął: – Słuchaj, oberżysto, mam tu dla ciebie pióro i twoją córkę!