markotnieć w słowniku polski
-
markotnieć
Znaczenia i definicje "markotnieć"
Synonimy słowa "markotnieć" w słowniku polski
smutnieć, smutnieć, nachmurzać się to najpopularniejsze synonimy "markotnieć" w tezaurusie polski.
Antonimy słowa "markotnieć" w słowniku polski
weseleć jest antonimem "markotnieć" w tezaurusie polski.
Gramatyka i deklinacja markotnieć
Przykładowe zdania z " markotnieć "
A ja mógłbym zapamiętać waszą niecierpliwość albo apetyt na kluski, albo to, jak markotnieliście w upał.
Wraz z upływem dnia głodniał, dzieci się męczyły, a Ellen markotniała.
Fandorinowi było coraz markotniej, lecz nie pozwalał sobie na mazgajstwo.
Gdy opuszczałam spotkanie, ponieważ miałam dużo nauki, on markotniał, pytał mnie z trwogą: – Czy coś jest nie tak?
Wzdycham, markotniejąc. – Świetne imię. – Dlaczego tak cię to zasmuca?
Karl rozpromienia się, ale markotnieje, kiedy Karen dodaje: – Nie ma kodu lekarza.
Głos mu markotnieje, jest rozczarowany
Za dużo się działo, żebym pamiętał o datach, ale mniej więcej o tej porze roku Henry zawsze markotniał.
Markotnieję na myśl, że to pewnie jego widziała Caroline i postanawiam pozbierać swoje rzeczy.
Epilog Minął rok, a w tym czasie Król Zamknięte Serce coraz bardziej markotniał.
Ci ludzie markotnieją, usłyszawszy od przybysza, że widział już gorsze rzeczy.
Więc Ken markotnieje, odchodzi tym swoim ciężkim krokiem i wraca do pracy.
Szczęściarz markotnieje.
To pytanie niezbyt dobrze wpływa na mamę, która natychmiast markotnieje.
Jej twarz na ty m krótkim odcinku drogi zawsze nieco markotniała.
I wtedy markotnieję, bo nagle zdaję sobie sprawę, co to oznacza dla niego.
Barbara zaczęła markotnieć, gdy tylko stało się jasne, że towarzystwo wychodzi.