jowialny w słowniku polski

  • jowialny

    Znaczenia i definicje "jowialny"

    • książk. radosny, o życzliwym usposobieniu
      Początkowo film wydaje się być komedią o trójce jowialnych i wesoło żartujących przyjaciołach-księżach, ale wkrótce rozwija się w opowieść o samotności, chciwości, alkoholizmie, pedofilii i władzy instytucjonalnej.
    • adjective
      o człowieku: wesoły, prostoduszny, zwykle także: taki, który cechuje się pewnym wyglądem kojarzonym z tymi przymiotami (pulchny, z szeroką twarzą itp.)
      Na kanapie siedział miły jowialny mężczyzna w średnim wieku, który zabawiał rozmową jakąś panią.
      A ten jowialny jegomość w meloniku ze zdjęcia to kto?
    • adjective
      taki, który świadczy o czyjejś jowialności, dobroduszności i wesołym usposobieniu
      Mojego kumpla cechuje taki jowialny sposób bycia, jest bardzo pogodnym i życzliwym człowiekiem.
      Cała jej jowialna postać działała na wszystkich uspokajająco, wszyscy zawsze stawali się bardziej pogodni, gdy była w pobliżu.
      Widać było, że już trochę wypili, bo jowialna twarz mojego dziadka poczerwieniała nieco, a jego czoło zrobiło się błyszczące.

    Synonimy słowa "jowialny" w słowniku polski

    paradny, towarzyski, niewyniosły to najpopularniejsze synonimy "jowialny" w tezaurusie polski.

    Gramatyka i deklinacja jowialny

    • Declension of jowialny
      case singular plural
      masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
      nominative, vocative jowialny jowialne jowialna jowialni jowialne
      genitive jowialnego jowialnej jowialnych
      dative jowialnemu jowialnym
      accusative jowialnego jowialny jowialne jowialną jowialnych jowialne
      instrumental jowialnym jowialnymi
      locative jowialnej jowialnych

Przykładowe zdania z " jowialny "

Facet ma pięćdziesiąt sześć lat, jest serdeczny, jowialny i ciepło uśmiechnięty nawet podczas rozmowy ze mną.
Podniósł głowę i zobaczył uśmiechniętą, jowialną twarz Mathiasa Lund-Helgesena.
Przy jego stole zasiada przedstawiciel amerykańskiej DEA, jowialny typ o ciekawym spojrzeniu.
Phos uśmiechnął się do niej i chwilę później znów był jowialny i wesoły, jak gdyby ta dyskusja nigdy się nie odbyła
Tyle zdołał się dowiedzieć od jej ojca, jowialnego prawnika zarządzającego Fundacją Klingenschoenów.
Rozwiązanie tego równania leży w rękach Clémenta i potężnego jowialnego Rosjanina Lwa Kowarskiego.
Słowo daję, że ja wolę jego jowialny humor od tej powagi, która zmusiła go, by zawitał tutaj ostatniej nocy.
Do sędziego podeszła szeroko uśmiechnięta młoda kobieta, on zaś powitał ją promiennym spojrzeniem i jowialnym uśmiechem.
Tak więc - głos pana Stanhope był jowialny - Charles i ty chcecie się pobrać.
— odezwał się doktor swoim jowialnym tonem. — Jak dotąd, nic nie widzę
W sieci Anders przybrał jowialny, ale bardzo żarliwy ton.
- zawołał jowialny głos. - Jak fajnie, że wpadliście!
Do wielkiej, jowialnej Josie Harper prowadziła droga z oberży do Telegraph Avenue i do 39 ulicy.
To dało mu obraz kogoś, kto odnosi sukcesy, kogoś wyjątkowego, a jowialny i władczy sposób bycia doktora potwierdził to.
Jowialny pan Dowson, zawsze w charakterystycznych okularach, był nauczycielem matematyki.
Zenon podniósł wzrok i ujrzał Rene Grouchota, w bardziej jowialnym nastroju niŜ kiedykolwiek
Huve, jak się zdawało, byli ludem raczej jowialnym i wesołym, a zwłaszcza kochającym pogawędki.
— Obowiązują tu pewne reguły — oznajmił z jowialną miną, ale jego uśmiech wcale nie był beztroski
– Brinton zachował swój jowialny sposób bycia, natomiast Charlie jakby oniemiał i wyglądał na zaszczutego
Inżynier Angelo Di Stefano był otyłym pięćdziesięciolatkiem, niezmiernie jowialnym
– mówi, próbując nadać głosowi zabawne, jowialne brzmienie, choć wcale się tak nie czuje.
W głowie jej wirowało, ledwie słyszała jowialne gratulacje pana Findleya.

Dostępne tłumaczenia

Autorzy