furkotać w słowniku polski

  • furkotać

    Znaczenia i definicje "furkotać"

    • Terkotać
    • furczeć, łopotać
    • Łopotać
    • Furczeć
    • Trzepotać
    • trzepotać (się), powiewać

    Synonimy słowa "furkotać" w słowniku polski

    wywijać, furczeć, gestykulować to najpopularniejsze synonimy "furkotać" w tezaurusie polski.

    Gramatyka i deklinacja furkotać

    • Conjugation of furkotać impf
          singular plural
      person masculine feminine neuter virile nonvirile
      infinitive furkotać
      present tense 1st furkoczę furkoczemy
      2nd furkoczesz furkoczecie
      3rd furkocze furkoczą
      impersonal furkocze się
      past tense 1st furkotałem furkotałam furkotaliśmy furkotałyśmy
      2nd furkotałeś furkotałaś furkotaliście furkotałyście
      3rd furkotał furkotała furkotało furkotali furkotały
      impersonal furkotano
      future tense 1st będę furkotał,będę furkotać będę furkotała,będę furkotać będziemy furkotali,będziemy furkotać będziemy furkotały,będziemy furkotać
      2nd będziesz furkotał,będziesz furkotać będziesz furkotała,będziesz furkotać będziecie furkotali,będziecie furkotać będziecie furkotały,będziecie furkotać
      3rd będzie furkotał,będzie furkotać będzie furkotała,będzie furkotać będzie furkotało,będzie furkotać będą furkotali,będą furkotać będą furkotały,będą furkotać
      impersonal będzie furkotać się
      conditional 1st furkotałbym furkotałabym furkotalibyśmy furkotałybyśmy
      2nd furkotałbyś furkotałabyś furkotalibyście furkotałybyście
      3rd furkotałby furkotałaby furkotałoby furkotaliby furkotałyby
      impersonal furkotano by
      imperative 1st niech furkoczę furkoczmy
      2nd furkocz furkoczcie
      3rd niech furkocze niech furkoczą
      active adjectival participle furkoczący furkocząca furkoczące furkoczący furkoczące
      contemporary adverbial participle furkocząc
      verbal noun furkotanie

Przykładowe zdania z " furkotać "

Niezbyt głośny, lecz trwały i niezmienny: miękkie, mechaniczne furkotanie.
Jej zakonne sari furkotało niczym peleryna, a oczy lśniły jak dziecku.
Wpadł w panikę, dopiero potem uzmysłowił sobie, że były to jedynie długie ramiona trzciny furkoczące na wietrze.
W porównaniu z furkoczącymi ostrzami Drizzta Do'Urdena wydawało się, że topór Heafstaaga porusza się w ślimaczym tempie.
Rąbki jej sukni zaczęły furkotać w porywistym, mroźnym wietrze.
Jej skórzana torebka furkotała za nią jak skrzydło. – Lucy!
Przed każdą łopocze amerykańska flaga, furkocząc na kapryśnym wietrze jak błoniaste skrzydła nietoperza.
Brezentowe daszki łopotały i furkotały, ale nomadzi nie zwracali na to uwagi, jakby ten hałas był dla nich muzyką.
Zimny wiatr furkotał w płóciennej osłonie przed słońcem nie zdjętej jeszcze na zimę.
Coś małego, furkoczącego, białego.
I tak powinno być. ‒ Wachlarz delikatnie furkotał dalej. ‒ Kiedy ostatnio tam byłaś?
Kładę dłoń na piersi, gdzie czuję furkotanie, a obecny tam ptak piszczy przeraźliwie.
Kane usłyszał niepokojący furkoczący dźwięk przypominający trzepotanie skrzydeł.
Siedzieliśmy tak pośród tych furkoczących skrzydeł, skuleni, z rękami nad głową i śmialiśmy się.
Nie wiem, jak to działa, ale to coś w rodzaju brzęczącego furkotania z obu stron).
„Kiedy flaga czerwona, niech sobie furkocze!
Namioty groziły odfrunięciem, a kobiety musiały rękami przytrzymywać furkoczące spódnice.
Na razie. - Ruszył biegiem po schodach, a niebiesko-zielony kilt furkotał mu wokół kolan.
To praca na kilka dni, ale... Dokładnie spod niej wydobył się długi, soczysty, furkoczący dźwięk.
Wampirzyca, furkocząc białą suknią, mknęła wprost na niego, lekko jak motyl, ledwo dotykając ziemi.
Furkocząc suknią i splątanymi włosami, mierzyła celnie w mężczyzn, którzy usiłowali ją chwycić.
Budził nas wcześnie rano, przed świtem, kiedy ptaki zaczynały furkotać nad wodą.
Bertil Strand trzaskał zdjęcia, aż furkotało, krążąc wokół kobiety i dziecka lekkim, tanecznym krokiem