facecja w słowniku polski

  • facecja

    Znaczenia i definicje "facecja"

    • liter. krótkie opowiadanie z dowcipną puentą
    • noun
      wypowiedź anegdotyczna, zabawna, żartobliwa, zachęcająca do śmiechu

    Synonimy słowa "facecja" w słowniku polski

    żart, dowcip, kawał to najpopularniejsze synonimy "facecja" w tezaurusie polski.

    Gramatyka i deklinacja facecja

    • Declension of facecja
      singular plural
      nominative facecja facecje
      genitive facecji facecji/facecyj (archaic)
      dative facecji facecjom
      accusative facecję facecje
      instrumental facecją facecjami
      locative facecji facecjach
      vocative facecjo facecje

Przykładowe zdania z " facecja "

Nie wiedzieć dlaczego, dla facecji zapewne i rozśmieszenia stojącej na ganku Leoni, na palcach i chyłkiem prawie do sieni wszedłszy płaszcz, naśladujący te, które tego lata nosili Darzecki i Zygmunt, na wieszadłach umieścił, do Leoni się zwrócił i z palcem uroczyście podniesionym cicho zapytał:
No, dziewczyno, uśmiechnij się chociaż, gdy cesarz opowiada facecje.
Powiedzieć nawet trzeba, że uznał facecję za mniej płaską, niż mu się to przed chwilą zdawało.
Na ogół ludzie przedkładali muzykę i sprośne facecje nad intelektualne zagadki.
Facecje nie pomagały mu w spełnieniu zadania, zwłaszcza że jego wnętrzności boleśnie reagowały na wspólną toaletę.
– Lubię twoje facecje – roześmiał się Beauchamp. – Zdanie w nich krótkie, ale przyjemne.
Mało kto zauważał, jak po wygłoszeniu tej facecji pani dziekan zawsze ukradkiem ociera łzę.
Niemniej jednak nie życzę sobie, żebyś tu, w Augsburgu, dopuszczał się podobnych facecji.
Być może taki miał sposób na oznaczenie nowej potencjalnej ery: najpierw facecje, potem przyjaźń
Tutaj można nie tylko rozpróżniaczyć się, ale zgłupieć i skwaśnieć... - Pracować wszędzie można. - Facecje!...
Ten błazen wieczne facecje wyprawia z tym safandułą...
Kuglarze, treserzy zwierząt, wędrowni muzykanci krzyczeli, opowiadali facecje, śpiewali.
Jeśli chodzi o Poggia, można czytać Les Ruines de Rome (Ruiny Rzymu) i Facetiae (Facecje) (1999 i 2005).
Natychmiast skarcił się za facecję pod adresem kobiety, która niezmiennie okazywała mu przywiązanie.
- Możliwe, - odparł Finot, - skoro Bianchon wziął się na ich facecje
Spostrzegł, com dostrzegł, i ze słowami: – A cóż tam mój pan brat za niecne facecje stroi!
Mniej niż zazwyczaj prawił facecji i przysłów, często obfitą mowę w połowie przerywał i zamyślał się czoło marszcząc, a kępkę wąsów naprzód wysuwając.
- Facecja! facecja z tymi młodymi! - pod długim wąsem mruczał.

Dostępne tłumaczenia