dynastyczny w słowniku polski
-
dynastyczny
Znaczenia i definicje "dynastyczny"
Przykładowe zdania z " dynastyczny "
Odrzuciła „pod”, gdyż między Setim I i Tutenchamonem nie było żadnego dynastycznego powiązania.
Przeżyło zmienne koleje losu, który przyniósł sporadyczne powstania, wojny dynastyczne i parę poważnych kryzysów.
Ambitni książęta nadal używali sojuszy do osiągnięcia swoich interesów dynastycznych.
Było rzeczą oczywistą, że kobieta w ówczesnych warunkach prawa dynastycznego nie mogła odziedziczyć tronu.
Walki dynastyczne w państwie Franków miały oczywiście długą tradycję.
W czasie wojen dynastycznych ludzie szukali bezpiecznego schronienia, nie narażali swego życia w walce.
Małżeństwo miało ważne dynastyczne i polityczne aspekty.
Ludzie nie gardzili również ambicjami dynastycznymi, delektowali się ciągłością władzy, jej majestatem i pompą.
Z legendy, która głosiła, że posiekane podczas zabójstwa ciało Stanisława miało się na nowo zrosnąć, rodziła się nadzieja, że Polska piastowska przezwycięży dynastyczne rozbicie i wróci jako państwo do trwałej jedności.
Gdy bunt w Konstantynopolu powstrzymał jego dynastyczny projekt, Symeon powtórnie najechał Trację i zdobył Adrianopol.
Alai parsknął śmiechem. - Małżeństwo dynastyczne?
Teraz całe królestwo jest wypełnione sporem dynastycznym.
Ostatnie dwa stulecia przed Chr. wypełnione są dynastycznymi walkami Ptolemeuszy.
Zúñiga ułapił mnie, mitygując: – Powtarzałeś mi setki razy, że zwykli ludzie nie mają nic do tej dynastycznej wojny!
Czy mam ją odprawić i zawrzeć dynastyczne nałżeństwo w celu zapewnienia bezpiecznej przyszłości naszemu krajowi?
Dynastyczny charakter amerykańskiej polityki ostro zobrazował Kevin Phillips w American Dynasty.
Ona i Virginia wyłamywały się z dynastycznej żądzy bogactwa.
Narody wyobrażone są jako wspólnoty suwerenne, ponieważ pojęcie to powstało w czasach, kiedy Oświecenie i rewolucja podważyły legitymizację uświęconych, hierarchicznych monarchiach dynastycznych.
Było to pierwsze litewsko-polskie małżeństwo dynastyczne.
To było małżeństwo pragmatyczne, polityczne, dynastyczne.
Ponieważ Oruc, rządzący heptarcha, miał kilkoro rodzeństwa, jego dynastyczne imię brzmiało Agaranthkil.
Nie należałem do rodziny, a stary też miał swoje marzenia dynastyczne.
Nie masz... dynastycznych lub osobistych ambicji.
Imperator może wyznaczyć swego następcę, kierując się własną wolą i nie licząc ze starszeństwem dynastycznym.
W 1184 roku Leszek dość niespodziewanie zmienił swą politykę dynastyczną.