dryfować w słowniku polski
-
dryfować
Znaczenia i definicje "dryfować"
Synonimy słowa "dryfować" w słowniku polski
płynąć z prądem, unosić się na wodzie, pływać to najpopularniejsze synonimy "dryfować" w tezaurusie polski.
Gramatyka i deklinacja dryfować
Przykładowe zdania z " dryfować "
Shamera dryfowała od grupy do grupy, z jej eskortą, uprzejmie podążającą za nią
Teraz, dryfując obok mechanika, odczuwam dziwne, niewyjaśnione szczęście.
Dryfując, wymyśliła sposób, jak ulepszyć kamizelki ratunkowe.
Dryfowałem, obserwowałem, słuchałem; wiedziałem, co wiedzą wszyscy.
Statek rybacki do połowów okrężnicą w żadnym momencie nie może zrzucać więcej niż 425 aktywnych dryfujących urządzeń do sztucznej koncentracji ryb.
Statek zwolnił i dryfował nad zielenią, dopóki nie spotkał własnego cienia.
–Nieszczególnie. – Moje myśli dryfowały, gdy detektyw przekrzywił głowę w zadumie.
Byliśmy jak dwaj marynarze, rozmawiający z pokładów dwóch dryfujących dziurawych łodzi.
Dryfuje w jakiejś otchłani w czwartym wymiarze.
Zamykam oczy, moje myśli dryfują, wspomnienia kopią mnie w serce.
Dryfuje, ale do odratowania
Po dziesięciu minutach „Dragonfish” już był na powierzchni i dryfował w cieniu „Titanica”.
Zastanawiałem się, gdzie teraz dryfuje błękitna mgiełka.
Kelner dryfował między ludźmi z tacą pełną mikroskopijnych ziemniaków polanych kwaśną śmietaną i kawiorem.
Dryfują po korytarzu, przenikają przez drzwi.
Będzie dryfowało w kosmicznej pustce jako kawałek martwego nuklearnego popiołu.
Celem był bryg dryfujący kilkaset jardów dalej, przy północnym wyjściu z portu.
Richard powiedział Bobowi, że Stacy zaczęła dryfować bez celu.
Później, pośród gór lodowych dryfujących wokół nas i w kłębiącej się mgle, moja biedna matka została wrzucona do morza.
Znowu usłyszał głosy dostawców, dryfujących kanałami jak poranna mgła.
Czy to, co widać na wodzie, to ciągle jego głowa czy raczej jakaś zmarszczka albo dryfujące odpadki?
Żywa wyspa dryfowała pod nimi, złożona, piękna i żyzna.
Gdyby jednak jedna lub więcej moich liczb uległo zmianie, dryfowałbym swobodnie wpróżni.
– Naszą córeczkę – mówi cicho, jakby jego umysł dryfował jeszcze dalej niż mój.
Co czuliby tam w górze, dryfując biernie w bezkresnych przestworzach?