charczeć w słowniku polski
-
charczeć
Znaczenia i definicje "charczeć"
Synonimy słowa "charczeć" w słowniku polski
rzęzić, chrapać to najpopularniejsze synonimy "charczeć" w tezaurusie polski.
Gramatyka i deklinacja charczeć
Przykładowe zdania z " charczeć "
Jęczałam jego imię, gdy on charczał moje.
Ciężkie buty i charczący oddech kazały mi sądzić, że to mężczyzna.
– charczy mi Zephyr do ucha, znowu jak zabójca.
Artem słyszał wyraźnie jego charczący, zwierzęcy oddech; okrążając cokół powoli zbliżało się do niego.
Jego towarzysz duch wymachiwał złowieszczo mieczem i bez wątpienia charczał przy tym nienawistne hasła.
Wydawałam z siebie charczący dźwięk, gdyż pierwsze strużki tlenu znalazły wreszcie drogę do płuc.
- Szukam Fridy, połowicy Momberta, oraz ich córki Hedwig - wyjaśnił charczącym głosem
Przez dłuższą chwilę charczał, potem zebrał ślinę i splunął na ekran telewizora, na czarno-białe zdjęcie Lunda.
Otworzyłam usta, ale wydobyłam z wyschniętego gardła jedynie ciche charczenie.
Jeden z nieszczęśników charczał jeszcze, gdy Mallory wyciągał spod niego karabin Victoria z kolbą czerwoną od krwi.
Upadł na ziemię, charcząc, i nawet nie poczuł bólu w kolanach, gdy padał na bruk.
- Nie... nie, och, nie - odparł van Nekk. - On tylko charczał.
Słyszy jęki, charczenie, jakby jakieś zwierzę biegło przez las, przez las, którego przecież tu, na wyspie, nie ma.
Chwytam do płuc ostatni haust powietrza i resztkami sił charczę przez zaciśnięte gardło: – Pieprz się.
Rzęch, charcząc, tłukł się żwirową ścieżką, jakby to był poniedziałek i jakbyśmy byli spóźnieni na pierwszą lekcję.
Charczenie zmieniło się w cichy płacz.
Harriet zaniosła się charczącym kaszlem, tak silnym, że musiała na chwilę odłożyć słuchawkę.
Samochód, charcząc i plując, pojechał pod górę. – Czy oni nie mają żadnej kontroli nad swoimi dziećmi?
Trwała tak przez moment,dygocąc i charcząc w lodowatej nocy.
Jakże ją wzywał z mroków nocy, w której charczał już zwyciężony.
Jak opętany charczał do każdego zbliżającego się: — Powiedz, czy to jest kumarawa?
Rozkrzyczany głos przeszedł pod koniec w chrapliwe, ledwie zrozumiałe charczenie.
Tylko Anamaya nie rusza się, pochylona naprzeciw niego, leżącego, charczącego, tyle że już nieco ciszej.
Jeden cofnął się, charcząc, kiedy Sidonius zdzielił go pałką prosto w gardło.