butny w słowniku polski

  • butny

    Znaczenia i definicje "butny"

    • książk. hardy, bezczelnie stawiający na swoim
      Matka mówi o tym ze łzami w oczach, że traciła kontakt z córką, z którą do niedawna jeszcze miała całkiem dobre relacje. Pyskowała, stawała się butna, arogancka, kłamała, była opryskliwa.
    • adjective
      hardy, nieuznający autorytetów, bardzo pewny siebie i okazujący to wobec innych
      Tomek to butny chłopak - poradzi sobie w życiu.
      Syn Renaty jest wyjątkowo butny, a ona kompletnie sobie z nim nie radzi.
      Nie bądź taki butny, życie utrze ci jeszcze nosa!
      Był do tego stopnia butny, że trudno sobie nawet wyobrazić tak zuchwałe zachowanie.
    • adjective
      wyniosły, wyrażający czyjąś butę
      Dzięki butnemu spojrzeniu miał dużą łatwość w oczarowywaniu ludzi.
      Wydał mi polecenia z butnym uśmiechem i przekonaniem o swojej wyższości nade mną.
      Jego butny uśmiech i czarujące spojrzenie złamały wiele kobiecych serc.
      Jeśli jeszcze raz coś mi odpyskuje z tym butnym uśmieszkiem, obiję mu pysk.
      Z butnym uśmiechem położył przede mną swoje kolokwium, skądinąd świetnie napisane.

    Synonimy słowa "butny" w słowniku polski

    władczy, nonszalancki, kpiący to najpopularniejsze synonimy "butny" w tezaurusie polski.

    Antonimy słowa "butny" w słowniku polski

    skromny, ugodowy to najlepsze antonimy "butny" w tezaurusie polski.

    Gramatyka i deklinacja butny

    • Declension of butny
      case singular plural
      masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
      nominative, vocative butny butne butna butni butne
      genitive butnego butnej butnych
      dative butnemu butnym
      accusative butnego butny butne butną butnych butne
      instrumental butnym butnymi
      locative butnej butnych

Przykładowe zdania z " butny "

Tak, ale nie butna, wyzywająca, jak niektórzy stający przed sądem.
Jedna Hela Zebrzydowska najmniej okazywała uprzejmości dla butnego, zbyt śmiałego i dumnego młodzieńca.
Jest butny, wrogi
Helga Needheim jest faszystką z gatunku tych najbardziej butnych i prymitywnych.
Jesteś butny.
Nie pozwól, by hałaśliwi i butni towarzysze Króla Eliasa i inne zbiry tak cię oczarowali.
Choć tak naprawdę nie potrzebował nic prócz własnej osoby, by upokorzyć najbardziej butną dumę.
Mówi się, że Turcy są na bakier z dyscypliną, ale on był wyjątkowo butny.
Stanowiła już część jego życia, razem ze swoim uwodzicielskim uśmiechem i butnymi powrotami.
Czy istnieliby dzisiaj butni szlachcice, gdyby Napoleon nie porobił baronów i hrabiów?
10 Jak wynika z historii, klasa „człowieka bezprawia” była tak pyszna i butna, że nawet narzucała swoją wolę władcom świeckim.
A gdy jakieś psisko stanie się nadmiernie silne i butne, co robi?
Chciałbym wiedzieć, kto jest tak butny, że zamierzał zabić królewskiego koniuszego w stajniach
–To butna prośba jak na cudzoziemca.
Każdy krok przybysza był butny, groźny w swojej precyzji.
Kiedy Ammu i jej mąż wyjechali do Asamu, piękna, młoda i butna małżonka stała się ulubienicą Klubu Plantatorów.
Dzięki temu czułam się nadziana i butna, jak rosyjski oligarcha.
Lecz nawet butni Neshgaje traktowali ich z szacunkiem i obdarowywali czasami prezentami.
Nemrod chciał zdobyć sobie imię; ta butna postawa udzieliła się jego naśladowcom, którzy postanowili zrealizować szczególne przedsięwzięcie budowlane w krainie Szinear.
Natomiast ciernisty krzak nadający się tylko na opał wyobrażał panowanie butnego, krwiożerczego Abimelecha, który pragnął górować nad innymi, lecz zgodnie z zapowiedzią Jotama skończył niechlubną śmiercią (Sędz. 9:50-57).
Wraca na swoje miejsce takim samym butnym krokiem.
Otworzył oczy — opatrzność uśmiechnęła się do niego, butny oficer usiadł w pierwszym rzędzie.
Z wnętrza dobiegł drżący, ale butny głos: – Odejdźcie precz, diabły!
R oschmann przestraszył się, ale próbował nadrobić to butną miną. — Grozi mi pan pistoletem w moim własnym domu?
Nauczyłam się, jak okiełzać butne dozorczynie, zadufane sprzedawczynie, zblazowane telefonistki i nadętych lekarzy.