łoskotać w słowniku polski
-
łoskotać
Znaczenia i definicje "łoskotać"
Przykładowe zdania z " łoskotać "
Sven Sjöman, Johan Jakobsson i Zeke siedzą w milczeniu w aucie, łoskoczącym kokonie, gdzie nie potrzeba żadnych słów.
Koń zerwał się, a rycerz spadł, łoskocząc zbroją o kamień.
ROZDZIAŁ CZTERDZIESTY DZIEWIĄTY Pociąg wjechał do Belgradu, łoskocząc na potężnym żelaznym moście.
Uśmiechając się z wysiłkiem, otworzyłem drzwi i wszedłem w łoskoczącą harmonię przejścia między wagonami.
Łoskocze gdzieś blisko, ale nie wygląda to na przerwanie frontu.
Wokół nich maszyneria Przyszłoświata łoskotała i szumiała.
Stephen wisiał na krawędzi skały, walczył o powietrze, a za jego plecami brzęczało i łoskotało, jakby waliło się niebo.
Robił też niesamowity hałas, łoskocząc, jak gdyby był rozmiarów mostowego dźwigara.
Wydostała się na brzeg i zdołała odczołgać parę metrów od łoskoczących fal, zanim ogarnęło ją zapomnienie.
Miasto było na nogach już od wielu godzin: kipiało, podzwaniało, śpiewało, czkało, łoskotało, wzdychało.
Głucha noc kołysała się i łoskotała, od śluzy dobiegały ostre, regularne wybuchy dźwięków.
W galop tedy i Syn, do Syna, Syn, do Syna, kopyta końskie o ziemię łoskoczą!
Odwróciłem się, i zobaczyłem szereg łoskoczących powozów, malutkich jak wagonetki w kopalniach, sunących po alei.
Poszarpane ściany, wznoszące się nad łoskoczącą kipielą, z każdą minutą były coraz groźniejsze.
Po prostu siadał i pisał – na łoskoczącej, eleganckiej jak kawał mosiądzu moskwie.
Nie wiadomo, co się działo w łoskoczącej ciemności przez następne parę minut.