Reaktywność jest jednym z elementów składających się na temperament, określającym stopień intensywności reakcji organizmu na bodźce zewnętrzne. Osoby o wysokiej reaktywności wykazują większą wrażliwość na bodźce, jednak ich poziom energetyczny może być niższy. To znaczy, że już niewielkie bodźce mogą wywołać silne reakcje, ale jednocześnie osoby te niekoniecznie potrzebują dużo aktywności, aby utrzymać właściwy poziom pobudzenia. Natomiast jednostki o niskiej reaktywności muszą podejmować bardziej intensywne działania, aby osiągnąć optymalny poziom pobudzenia. W kontekście emocjonalnej reaktywności, zgodnie z teorią Jana Strelau, wysoka reaktywność oznacza tendencję do intensywnych reakcji na bodźce wywołujące emocje. Osoby wysoko reaktywne są wyraźnie wrażliwe i mało odporne na wpływ tych bodźców. Natomiast niska reaktywność wiąże się z niższą wrażliwością na bodźce i większą odpornością na nie. Słaba reaktywność wiąże się z małą wrażliwością i duża wytrzymałością.
Zadanie umysłowe polegające na znajdowaniu wspólnych cech...