Najważniejsze informacje o rasie akita

Akita, sklasyfikowana przez FCI do grupy psów „Szpice i psy w typie pierwotnym”, swoją nazwę wzięła od krainy pochodzenia - japońskiej prefektury Akita na Honshu. W najnowszym wpisie przybliżymy Wam nieco historię i charakter tej rasy.

Akita – historia rasy

Przodkowie współczesnej akity pojawili się w Japonii około 15000 lat p.n.e. Za bezpośredniego ich protoplastę uznaje się nippona inu. Był to początkowo pies średniej wielkości z zakręconym ogonem oraz spiczastymi uszami, nazywany też matagi inu. Wykorzystywany był on przy polowaniach na azjatyckiego czarnego niedźwiedzia oraz inną zwierzynę. Akity często towarzyszyły też samurajom. Cieszyły się poważaniem i stanowiły wielką wartość.

Dopiero rozwój walk psów sprawił, że w 1603 rozpoczęto prace nad stworzeniem zwierzęcia o większej masie. Akitę matagi zaczęto krzyżować wówczas z mastifami i psami tosa oraz owczarkiem i dogiem niemieckim, rezygnując z pierwotnych cech szpica. Później mieszano je jeszcze z hokkaido i krafuto (rasy psów japońskich znane również jako sachalinski husky). Niestety, wraz z nadejściem wojen liczebność rasy znacznie zmalała. Krzyżowanie sprawiło, że pojawiły się aż trzy różne typy akity, z których wyodrębniła się z czasem akita amerykańska.

Najbardziej znanym przedstawicielem rasy akita był słynny Hachiko. Pies ten żył na początku dwudziestego wieku i zasłynął oczekiwaniem na powrót swojego zmarłego opiekuna przez 10 lat, aż do własnej śmierci. By go upamiętnić, w Tokio na dworcu Shibuya, gdzie Hachiko przebywał, czekając na swego pana, wzniesiono mu pomnik. Historię tą zekranizowano w 2009 roku.

Japońska i amerykańska akita

Rasa ta należy do dużych psów. Samce mogą osiągać nawet do 71 cm wysokości i 45 kg wagi, natomiast suki są trochę mniejsze. Zwierzęta te charakteryzują się sporą głową o szerokim czole i niewielkimi oczami o nieco trójkątnym kształcie i brązowej barwie. Uszy akity są stojące i nieco zaokrąglone na końcach, natomiast ogon jest, jak u większości szpiców, gruby, wysoko osadzony i mocno zwinięty nad grzbietem.

Pies rasy akita ma charakterystyczny chód – porusza się sztywno, wolno z podniesionym ogonem oraz wyprostowanymi uszami i w postawie jakby bojowej.

Do roku 1945 wywóz akity z Japonii był zakazany. Po zakończeniu II Wojny Światowej wykształciły się dwie linie: akita japońska oraz amerykańska. Doszło do tego, gdy wracający z wojny żołnierze amerykańscy zabrali ze sobą do kraju dużą liczbę akit z odmiany posiadającej wiele cech owczarka niemieckiego, nazywanej linią Dewa. Wkrótce zainteresowanie nimi w Stanach Zjednoczonych zaowocowało powstaniem nowej rasy.

Natomiast w Japonii hodowcy postawili na odtworzenie pierwotnego charakteru i wyglądu akity i w tym celu krzyżowali je z dawnymi Matagi Akitas. Japońskie psy są troszkę mniejsze oraz nieco jaśniejsze niż ich amerykańscy krewni. Obydwie rasy uznane są jednak przez FCI i posiadają wiele cech wspólnych.

Pies akita inu może posiadać trzy rodzaje umaszczenia:

• jednolicie białe,
• rudo-białe,
• pręgowane.

Akita inu czarny w wersji japońskiej nie występuje. Akita amerykańska dopuszcza natomiast wszelkie typy umaszczenia. Sierść psów tej rasy składa się z włosa okrywowego i bardzo gęstego podszerstka, chroniącego przed warunkami pogodowymi.

Jaki charakter ma pies Akita Inu?

Jest to typ samotnika i indywidualisty. Wprawdzie potrzebuje on kontaktów z człowiekiem, ale w zupełności wystarcza mu ten z domownikami.

Jest to zwierzę niezależne i dominujące o umiarkowanym temperamencie, obdarzające swojego opiekuna miłością, lojalnością i zaufaniem, na które trzeba sobie jednak zasłużyć. Wobec dzieci, z którymi mieszka, jest dość cierpliwy i przyjazny, jednak nie znosi on dobrze zbyt intensywnej zabawy z maluchami.

Psy akita inu osiągają dojrzałość psychiczną w wieku około 1,5 roku. Wówczas pojawia się u nich niechęć i nieufność w stosunku do obcych oraz wzrasta poziom agresji wobec innych osobników tej samej płci, których ten czworonóg praktycznie nie akceptuje. Na szczęście problem ten można zażegnać poprzez konsekwentne, ale często długotrwałe, szkolenie.

Pies ten nie dogada się prawdopodobnie z kotem czy też innym, małym pupilem domowym. Lepiej więc nie podejmować ryzyka ich wspólnego mieszkania.

Zwierzęta te bardzo przywiązują się do jednego miejsca, nie przepadają za podróżami ani częstymi odwiedzinami znajomych swoich opiekunów. Największą przyjemność sprawia im przebywanie na swoim terenie. Wiecznie czujne, z silnym instynktem terytorialnym, doskonale sprawdzają się w roli domowego stróża.

Czym karmić akitę?

Psy rasy akita są zwierzętami wybrednymi, które trudno zadowolić pierwszym lepszym pożywieniem. Podawane im jedzenie musi spełniać ich potrzeby, dlatego przy jego wyborze należy kierować się przede wszystkim jakością. Zarówno sucha jak i mokra karma dla psa musi posiadać wszystkie potrzebne witaminy i mikroelementy, a także być właściwie zbilansowana i wyprodukowana z jak najlepszych składników.

Długość życia i zdrowie

Psy rasy akita żyją średnio od 11 do 15 lat i cechują się dobrym zdrowiem. Mają jednak tendencje do pewnych chorób, do których należą:

• schorzenia skóry i włosia,
• zaburzenia autoimmunologiczne jak np. pęcherzyca liściasta,
• choroby oczu: postępujący zanik siatkówki i entropium powiek.

Zdarza się, że chorują także na zespół Vogta-Koyanagiego-Haradiego, epilepsję, schorzenia tarczycy oraz dysplazję stawu biodrowego. Jak wielu innym dużym rasom zagraża im skręt żołądka.

W miesiącach jesiennych i wiosennych konieczne jest czesanie psów. Poza okresami linienia nie wymagają one wzmożonej pielęgnacji.

Ile kosztuje szczeniak akita?

Pies ten, ze sprawdzonej hodowli FCI kosztuje od 6 do 10 tysięcy złotych. Przed zakupem szczenięcia akity warto zaopatrzyć się w niezbędne akcesoria dla psa jak smycz, obroża zabawki czy posłanie, ale także przede wszystkim dokładnie sprawdzić hodowlę, z której planujemy kupić psa.

Te piękne psy wymagają dużo cierpliwości, lecz czas spędzony na nawiązywaniu więzi wynagradzają potem z nawiązką! Jeśli szukasz psa lojalnego i z charakterem, to jest to rasa dla Ciebie!