Sięgając po tą pozycję spodziewałem się zupełnie czegoś innego i no nie powiem niestety się zawiodłem, ponieważ nie do końca trafiła ona w mój gust czytelniczy. Nie mogę powiedzieć, że książka jest zła, bo uważam, że to całkiem dobra lektura, jednakże nie jest to coś dla mnie. Całość strasznie mi się dłużyła i nieco mnie znudziła, szczególnie wewnętrzne monologi głównego bohatera, z których niektóre naprawdę wydają się nie potrzebne. Sam pomysł na fabułę jest całkiem ciekawy i oryginalny, ale nie do końca dla mnie zrozumiały. Ogólnie powiedział, bym że właśnie nie wszystko w tej książce rozumiem, zdecydowanie jest ona skłaniająca do pewnych refleksji, ale jak dla mnie nie koniecznie pozytywnych. Wydaję mi się pozostawia też pewne pole do własnej interpretacji. Podsumowując książka nie była zła, ale nie jest to coś co do mnie szczególnie trafiło i myślę, że nie będę jej szczególnie pozytywnie wspominał.

Sięgając po tą pozycję spodziewałem się zupełnie czegoś innego i no nie powiem niestety się zawiodłem, ponieważ nie do końca trafiła ona w mój gust czytelniczy. Nie mogę powiedzieć, że książka jest zła, bo uważam, że to całkiem dobra lektura, jednakże nie jest to coś dla mnie. Całość strasznie mi się dłużyła i nieco mnie znudziła, szczególnie wewnętrzne monologi głównego...

Może kiedyś dorosnę mentalnie do tej książki. A teraz wracam do tego co kocham w kryminałach Stelara.

Może kiedyś dorosnę mentalnie do tej książki. A teraz wracam do tego co kocham w kryminałach Stelara.

Autor używa niezwykle bogatego języka, wprowadza mnóstwo dygresji i pisze bardzo płynnie. Nie ukrywam, że czasami było to wręcz męczące w nadmiarze, ale mimo wszystko ciężko było się od niej oderwać.

Autor używa niezwykle bogatego języka, wprowadza mnóstwo dygresji i pisze bardzo płynnie. Nie ukrywam, że czasami było to wręcz męczące w nadmiarze, ale mimo wszystko ciężko było się od niej oderwać.

Hmmm jedna z lepszych pozycji jakie ostatnio przeczytałem. Nie wiem dlaczego ale kojarzy mi się z "Dniem świra". Postacie występujące w tej książce to żywcem ukazany przekrój społeczeństwa oraz jego ciemne głęboko schowane tajemnice. Jak dla mnie mistrzowsko zostało to pokazane.

Hmmm jedna z lepszych pozycji jakie ostatnio przeczytałem. Nie wiem dlaczego ale kojarzy mi się z "Dniem świra". Postacie występujące w tej książce to żywcem ukazany przekrój społeczeństwa oraz jego ciemne głęboko schowane tajemnice. Jak dla mnie mistrzowsko zostało to pokazane.

Lubię książki autora, przeczytałam prawie wszystkie. Ale ta? Cóż za bełkot! Jakbym czytała "Kartotekę" Różewicza. Pod wpływem jakich środków był autor, nie napisał. Mam nadzieję, że ten wyskok się nie powtórzy.

Lubię książki autora, przeczytałam prawie wszystkie. Ale ta? Cóż za bełkot! Jakbym czytała "Kartotekę" Różewicza. Pod wpływem jakich środków był autor, nie napisał. Mam nadzieję, że ten wyskok się nie powtórzy.

Bardzo dobra książka, chociaż trudno byłoby mi ja zakwalifikować gatunkowo. Dzieki temu, że nie czytałam wczesniej recenzji, zanurzenie sie w niej było bardzo przyjemne i odświeżające.

Bardzo dobra książka, chociaż trudno byłoby mi ja zakwalifikować gatunkowo. Dzieki temu, że nie czytałam wczesniej recenzji, zanurzenie sie w niej było bardzo przyjemne i odświeżające.

Dziwna i jak dla mnie niezrozumiała. Morał z tej " bajki " jak najbardziej zrozumiały, ale tego co się tam wydarzyło nie potrafię rozszyfrować. Książka porusza wiele problemów, grzechów i złych uczynków popełnianych przez ludzi, co jest dużym jej plusem, bo zmusza do refleksji. Na minus jest fakt ujęty przeze mnie w drugim zdaniu tejże opinii, a także sposób pisania autora. Ciągle powtarzanie tych samych słów, zdań, wałkowanie tego samego zdecydowanie powodowało u mnie spadek zaciekawienia. Miałam wrażenie, że jakbym ominęła kilka stron, to nic by mnie nie ominęło. Kryminały tego autora są zupełnie inaczej pisane i polecam je z czystym sumieniem, natomiast Sedno... No cóż możecie się przekonać sami :)

Dziwna i jak dla mnie niezrozumiała. Morał z tej " bajki " jak najbardziej zrozumiały, ale tego co się tam wydarzyło nie potrafię rozszyfrować. Książka porusza wiele problemów, grzechów i złych uczynków popełnianych przez ludzi, co jest dużym jej plusem, bo zmusza do refleksji. Na minus jest fakt ujęty przeze mnie w drugim zdaniu tejże opinii, a także sposób pisania autora....

Ciekawy pomysł na przedstawienie studium mrocznych stron natury ludzkiej skrywanych przez, można powiedzieć, zwykłych ludzi. Wydaje się, że ich kopie można bez trudu spotkać na swojej drodze (np. jadąc w pociągu, czekając w kolejce do lekarza, czy innym publicznym miejscu).
Mimo pesymistycznego spojrzenia na ludzkie charaktery i historie książka potrafi w niejednym jej fragmencie rozweselić.
Czuje się, że autor czerpie przyjemność z pisania. A w takim razie czytelnik ma ją z czytania.

Ciekawy pomysł na przedstawienie studium mrocznych stron natury ludzkiej skrywanych przez, można powiedzieć, zwykłych ludzi. Wydaje się, że ich kopie można bez trudu spotkać na swojej drodze (np. jadąc w pociągu, czekając w kolejce do lekarza, czy innym publicznym miejscu).
Mimo pesymistycznego spojrzenia na ludzkie charaktery i historie książka potrafi w niejednym jej...

Psychologiczna, nieoczywista, wciągająca, skłaniająca do refleksji. Chyba tak mogłabym najkrócej opisać tę książkę. Początek wchodził mi ciężko, ale im więcej przeczytałam tym bardziej chciałam się dowiedzieć co będzie dalej. Momentami czułam się jak przy czytaniu książek Stephena Kinga.
Nie polecam czytać tej książki tylko jako opowieści o podróży pociągiem bo wtedy można ją uznać za słabą. Uważam, że trzeba na nią spojrzeć inaczej - jak na książkę o psychologii, o ludzkich skłonnościach, o decyzjach które podejmujemy, co jesteśmy w stanie wytrzymać, do czego się dostosować.
Podoba mi się. Nie jest to lektura którą można "odklepać" i zapomnieć, ona zostanie w głowie.

Psychologiczna, nieoczywista, wciągająca, skłaniająca do refleksji. Chyba tak mogłabym najkrócej opisać tę książkę. Początek wchodził mi ciężko, ale im więcej przeczytałam tym bardziej chciałam się dowiedzieć co będzie dalej. Momentami czułam się jak przy czytaniu książek Stephena Kinga.
Nie polecam czytać tej książki tylko jako opowieści o podróży pociągiem bo wtedy można...

Marek Stelar przyzwyczaił nas do tego, że jest autorem świetnych kryminałów. W powieści „Sedno” zabiera nas w zupełnie inną podróż literacką.

Jest to powieść w dużej części z wątkami autobiograficznymi, o czym autor pisze w Posłowiu. Warto zatem przeczytać książkę do końca.

Marek Stelar jest z wykształcenia architektem, podobnie jak główny bohater - Sebastian.

Akcja powieści rozgrywa w czasie jazdy pociągiem ze Szczecina do Warszawy. Taką podróż autor odbył w 2016 roku. Wydarzenia, które mają miejsce w tym czasie, są dziwne i zaskakujące.

Podczas lektury zastanawiałam się, jak określić tę powieść. Określiłabym ją jako thriller z elementami metafizycznymi.

Autor na kartach powieści przytacza wiele opinii na temat nas Polaków oraz nas – ludzi i nie są to często miłe rzeczy, ale niestety prawdziwe. Tacy po prostu jesteśmy.

„Sedno” to książka, dzięki której poznaliśmy nowe oblicze Marka Stelara jako pisarza. Dla wielu czytelników będzie to zaskoczenie, ale ta powieść świadczy, że jest to zdolny i wszechstronny autor.

Mam wrażenie, że jest to typ książki, który u jednych czytelników będzie wzbudzać zachwyt, a innym nie przypadnie do gustu. Ale o tym, każdy musi przekonać się sam.

Marek Stelar przyzwyczaił nas do tego, że jest autorem świetnych kryminałów. W powieści „Sedno” zabiera nas w zupełnie inną podróż literacką.

Jest to powieść w dużej części z wątkami autobiograficznymi, o czym autor pisze w Posłowiu. Warto zatem przeczytać książkę do końca.

Marek Stelar jest z wykształcenia architektem, podobnie jak główny bohater - Sebastian.

Akcja...