Podgrzybek aksamitny

Xerocomellus pruinatus (Fr. & Hök) Šutara

Znany też jako: borowik oprószony, grzyb omszony, Boletellus pruinatus (Fr. & Hök) Klofac & Krisai, Xerocomus pruinatus (Fr. & Hök) Quél.

Występowanie: Od sierpnia do listopada w lasach liściastych i iglastych, zwłaszcza na kwaśnych glebach; pojawia się wraz z nastaniem chłodów; częsty.

Wymiary: Średnica kapelusza 3-10 cm. Wysokość trzonu 3-10 cm, grubość trzonu 1-2 cm.

Kapelusz: Za młodu półkulisty, z czasem łukowaty, poduszkowato rozpłaszczony. Szarobrązowy, niekiedy z ocdieniem oliwkowym, czerwonym lub szarym; brzeg fioletowoczerwony. Powierzchnia nierówna, z czasem popękana, oszroniona.

Pod kapeluszem: Rurki i pory za młodu jasnożółte, z wiekiem oliwkowe, pod naciskiem siniejące.

Odcisk kapelusza: Oliwkowobrązowy, oliwkowy.

Trzon: Cylindryczny, twardy, gładki, podłużnie włóknisty; w młodości żółty do żółtopomarańczowego, potem ku górze brązowoczerwonawy.

Miąższ: Bladożółty, na przekroju zazwyczaj niezmienny i tylko w trzonie słabo niebieskawy a po wyschnięciu czerwonawy. Za młodu soczysty i jędrny, z wiekiem w trzonie włóknisty. Zapach owocowy, smak przyjemny.

Cechy charakterystyczne: Pory pod naciskiem sinieją, lecz miąższ na przekroju pozostaje niemal niezmienny; fioletowoczerwony brzeg kapelusza; jędrny miąższ.

Gatunki podobne:
Możliwy do pomylenia z większością podgrzybków – jak podgrzybek zajączek, którego pory pod naciskiem nie sinieją, czy podgrzybek złotopory, którego miąższ szybko staje się wodnisty.

Wartość: Jadalny i smaczny, ceniony za zwarty miąższ.

Uwagi: Pomimo że jest to częsty gatunek, przeważnie bywa niewyróżniany spośród sporej grupy podobnych podgrzybków ze względu na nierzucające się w oczy różnice.