Dyrektywa

Dyrektywa jest aktem prawnym przyjętym przez instytucje UE i adresowanym do państw członkowskich UE oraz, jak określono w artykule 288 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, jest wiążąca w stosunku do rezultatu, który ma być osiągnięty. Dyrektywa jest częścią prawa wtórnego UE, prawodawstwa wywodzącego się z zasad i celów określonych w unijnych traktatach (prawo pierwotne).

Władze narodowe każdego kraju UE, do którego adresowana jest dyrektywa, określają formę i metody wykorzystywane do włączania dyrektywy do ich prawa krajowego (proces ten nosi nazwę „transpozycji”). Ogólnie rzecz biorąc, transpozycji należy dokonać w ciągu dwóch lat od przyjęcia dyrektywy.

Aby były skuteczne, krajowe środki muszą osiągnąć cele wyznaczone w dyrektywie. Organy krajowe muszą powiadamiać o wdrażanych środkach Komisję Europejską.

Dyrektywy określają wymagania minimalne, często w uznaniu faktu, że systemy prawne w niektórych państwach członkowskich zawierają już ostrzejsze wymagania. W tym przypadku państwa członkowskie mają prawo ustalić bardziej rygorystyczne wymagania niż te określone w dyrektywie.

W innych przypadkach dyrektywy określają jednolite limity harmonizacji. Oznacza to, że państwa członkowskie nie mogą ustalać wymagań bardziej rygorystycznych niż te określone w dyrektywie.

W przypadku gdy państwo członkowskie nie dokona transpozycji dyrektywy do prawa krajowego, Komisja może wszcząć postępowanie o naruszenie i rozpocząć postępowanie przeciwko temu krajowi przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

ZOBACZ TAKŻE

• Rada Unii Europejskiej
• Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
• Decyzja
• Akty delegowane
• Instytucje europejskie
• Instrumenty prawne UE
• Komisja Europejska
• Parlament Europejski
• Hierarchia norm Unii Europejskiej (UE)
• Akty wykonawcze
• Akty prawne
• Akty ustawodawcze
• Państwa członkowskie
• Zwykła procedura ustawodawcza (współdecydowanie)
• Rozporządzenie
• Zalecenie
• Transpozycja
• Traktaty
• Dyrektywy Unii Europejskiej (streszczenie)
• Naruszenie prawa UE (streszczenie)
• Prawo wtórne (streszczenie)