zecerski
Encyklopedia PWN
zestaw pojedynczych czcionek lub wierszy linotypowych oraz linii (m.z. z oczkiem), a także justunku (m.z. bez oczka, tzw. ślepy), wykonanych z metalu (najczęściej ze stopów drukarskich) w procesie odlewania, rzadziej z drewna lub tworzywa sztucznego;
justunek
poligr. materiał zecerski w postaci prostopadłościennej płytki (ze stopu drukarskiego) bez oczka (wysokość do 20,301 mm), tworzący w składzie powierzchnie nie drukujące;
[niem. < łac.],
zecerstwo
dział poligrafii obejmujący procesy związane z powstawaniem składu z materiału zecerskiego oraz łamanie i przygotowanie formy drukowej do drukowania wypukłego;
[niem.],
czcionka, dawniej trzcionka, krotło,
rodzaj materiału zecerskiego przeznaczonego do ręcznego składania tekstów;
interlinia
w składzie zecerskim rodzaj justunku stosowanego do powiększania odstępów między wierszami;
[łac.],