zestarzeć

Polish

Etymology

From ze- +‎ starzeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /zɛˈsta.ʐɛt͡ɕ/

• zestarzeć się

  (file)

• Rhymes: -aʐɛt͡ɕ
• Syllabification: ze‧sta‧rzeć

Verb

zestarzeć pf (imperfective starzeć)

1. (intransitive, reflexive) to age (to become old)

   Synonym: postarzeć się

   Antonym: zmłodnieć

Conjugation

Conjugation of zestarzeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zestarzeć
future tense	1st	zestarzeję			zestarzejemy
	2nd	zestarzejesz			zestarzejecie
	3rd	zestarzeje			zestarzeją
	impersonal	zestarzeje się
past tense	1st	zestarzałem, -(e)m zestarzał	zestarzałam, -(e)m zestarzała	zestarzałom, -(e)m zestarzało	zestarzeliśmy, -(e)śmy zestarzeli	zestarzałyśmy, -(e)śmy zestarzały
	2nd	zestarzałeś, -(e)ś zestarzał	zestarzałaś, -(e)ś zestarzała	zestarzałoś, -(e)ś zestarzało	zestarzeliście, -(e)ście zestarzeli	zestarzałyście, -(e)ście zestarzały
	3rd	zestarzał	zestarzała	zestarzało	zestarzeli	zestarzały
	impersonal	zestarzano
conditional	1st	zestarzałbym, bym zestarzał	zestarzałabym, bym zestarzała	zestarzałobym, bym zestarzało	zestarzelibyśmy, byśmy zestarzeli	zestarzałybyśmy, byśmy zestarzały
	2nd	zestarzałbyś, byś zestarzał	zestarzałabyś, byś zestarzała	zestarzałobyś, byś zestarzało	zestarzelibyście, byście zestarzeli	zestarzałybyście, byście zestarzały
	3rd	zestarzałby, by zestarzał	zestarzałaby, by zestarzała	zestarzałoby, by zestarzało	zestarzeliby, by zestarzeli	zestarzałyby, by zestarzały
	impersonal	zestarzano by
imperative	1st	niech zestarzeję			zestarzejmy
	2nd	zestarzej			zestarzejcie
	3rd	niech zestarzeje			niech zestarzeją
anterior adverbial participle		zestarzawszy
verbal noun		zestarzenie

Further reading

• zestarzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zestarzeć in Polish dictionaries at PWN