warkotać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vьrkotati.

Pronunciation

• IPA^(key): /varˈkɔ.tat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔtat͡ɕ
• Syllabification: war‧ko‧tać

Verb

warkotać impf (perfective zawarkotać)

1. (intransitive) to whirr (to make a sibilant buzzing sound)

   Synonyms: furkotać, warczeć

Conjugation

Conjugation of warkotać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		warkotać
present tense	1st	warkoczę			warkoczemy
	2nd	warkoczesz			warkoczecie
	3rd	warkocze			warkoczą
	impersonal	warkocze się
past tense	1st	warkotałem, -(e)m warkotał	warkotałam, -(e)m warkotała	warkotałom, -(e)m warkotało	warkotaliśmy, -(e)śmy warkotali	warkotałyśmy, -(e)śmy warkotały
	2nd	warkotałeś, -(e)ś warkotał	warkotałaś, -(e)ś warkotała	warkotałoś, -(e)ś warkotało	warkotaliście, -(e)ście warkotali	warkotałyście, -(e)ście warkotały
	3rd	warkotał	warkotała	warkotało	warkotali	warkotały
	impersonal	warkotano
future tense	1st	będę warkotał, będę warkotać	będę warkotała, będę warkotać	będę warkotało, będę warkotać	będziemy warkotali, będziemy warkotać	będziemy warkotały, będziemy warkotać
	2nd	będziesz warkotał, będziesz warkotać	będziesz warkotała, będziesz warkotać	będziesz warkotało, będziesz warkotać	będziecie warkotali, będziecie warkotać	będziecie warkotały, będziecie warkotać
	3rd	będzie warkotał, będzie warkotać	będzie warkotała, będzie warkotać	będzie warkotało, będzie warkotać	będą warkotali, będą warkotać	będą warkotały, będą warkotać
	impersonal	będzie warkotać się
conditional	1st	warkotałbym, bym warkotał	warkotałabym, bym warkotała	warkotałobym, bym warkotało	warkotalibyśmy, byśmy warkotali	warkotałybyśmy, byśmy warkotały
	2nd	warkotałbyś, byś warkotał	warkotałabyś, byś warkotała	warkotałobyś, byś warkotało	warkotalibyście, byście warkotali	warkotałybyście, byście warkotały
	3rd	warkotałby, by warkotał	warkotałaby, by warkotała	warkotałoby, by warkotało	warkotaliby, by warkotali	warkotałyby, by warkotały
	impersonal	warkotano by
imperative	1st	niech warkoczę			warkoczmy
	2nd	warkocz			warkoczcie
	3rd	niech warkocze			niech warkoczą
active adjectival participle		warkoczący	warkocząca	warkoczące	warkoczący	warkoczące
contemporary adverbial participle		warkocząc
verbal noun		warkotanie

Related terms

adjective

• warkotliwy

 

noun

• warkot

 

verb

• warknąć

 

Further reading

• warkotać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• warkotać in Polish dictionaries at PWN