splątać

See also: splatać and spłatać

Polish

Etymology

From s- +‎ plątać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsplɔn.tat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔntat͡ɕ
• Syllabification: splą‧tać

Verb

splątać pf (imperfective plątać or splątywać)

1. (transitive) to tangle, to ravel
2. (transitive, figurative) to tangle, to complicate
3. (reflexive with się) to become tangled
4. (reflexive with się, figuratively) to become complicated

Conjugation

Conjugation of splątać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		splątać
future tense	1st	splączę			splączemy
	2nd	splączesz			splączecie
	3rd	splącze			splączą
	impersonal	splącze się
past tense	1st	splątałem, -(e)m splątał	splątałam, -(e)m splątała	splątałom, -(e)m splątało	splątaliśmy, -(e)śmy splątali	splątałyśmy, -(e)śmy splątały
	2nd	splątałeś, -(e)ś splątał	splątałaś, -(e)ś splątała	splątałoś, -(e)ś splątało	splątaliście, -(e)ście splątali	splątałyście, -(e)ście splątały
	3rd	splątał	splątała	splątało	splątali	splątały
	impersonal	splątano
conditional	1st	splątałbym, bym splątał	splątałabym, bym splątała	splątałobym, bym splątało	splątalibyśmy, byśmy splątali	splątałybyśmy, byśmy splątały
	2nd	splątałbyś, byś splątał	splątałabyś, byś splątała	splątałobyś, byś splątało	splątalibyście, byście splątali	splątałybyście, byście splątały
	3rd	splątałby, by splątał	splątałaby, by splątała	splątałoby, by splątało	splątaliby, by splątali	splątałyby, by splątały
	impersonal	splątano by
imperative	1st	niech splączę			splączmy
	2nd	splącz			splączcie
	3rd	niech splącze			niech splączą
passive adjectival participle		splątany	splątana	splątane	splątani	splątane
anterior adverbial participle		splątawszy
verbal noun		splątanie

Further reading

• splątać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• splątać in Polish dictionaries at PWN