rodowity

Polish

Etymology

From ród +‎ -owity.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔ.dɔˈvi.tɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -itɨ
• Syllabification: ro‧do‧wi‧ty

Adjective

rodowity (not comparable, no derived adverb)

1. native; born in a given country, city, or district

Declension

Declension of rodowity (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rodowity		rodowita	rodowite	rodowici	rodowite
genitive	rodowitego		rodowitej	rodowitego	rodowitych
dative	rodowitemu		rodowitej	rodowitemu	rodowitym
accusative	rodowitego	rodowity	rodowitą	rodowite	rodowitych	rodowite
instrumental	rodowitym		rodowitą	rodowitym	rodowitymi
locative	rodowitym		rodowitej	rodowitym	rodowitych

Derived terms

noun

• rodowitość

 

Related terms

adjective

• rodowodowy
• rodowy

 

nouns

• rodak
• rodowiec
• rodowość
• rodowód

 

verb

• rodzić impf

 

Further reading

• rodowity in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rodowity in Polish dictionaries at PWN