poplamić

Polish

Etymology

From po- +‎ plamić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈpla.mit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -amit͡ɕ
• Syllabification: po‧pla‧mić

Verb

poplamić pf (imperfective plamić)

1. (transitive) to stain, to soil

   Synonym: zaplamić

Conjugation

Conjugation of poplamić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poplamić
future tense	1st	poplamię			poplamimy
	2nd	poplamisz			poplamicie
	3rd	poplami			poplamią
	impersonal	poplami się
past tense	1st	poplamiłem, -(e)m poplamił	poplamiłam, -(e)m poplamiła	poplamiłom, -(e)m poplamiło	poplamiliśmy, -(e)śmy poplamili	poplamiłyśmy, -(e)śmy poplamiły
	2nd	poplamiłeś, -(e)ś poplamił	poplamiłaś, -(e)ś poplamiła	poplamiłoś, -(e)ś poplamiło	poplamiliście, -(e)ście poplamili	poplamiłyście, -(e)ście poplamiły
	3rd	poplamił	poplamiła	poplamiło	poplamili	poplamiły
	impersonal	poplamiono
conditional	1st	poplamiłbym, bym poplamił	poplamiłabym, bym poplamiła	poplamiłobym, bym poplamiło	poplamilibyśmy, byśmy poplamili	poplamiłybyśmy, byśmy poplamiły
	2nd	poplamiłbyś, byś poplamił	poplamiłabyś, byś poplamiła	poplamiłobyś, byś poplamiło	poplamilibyście, byście poplamili	poplamiłybyście, byście poplamiły
	3rd	poplamiłby, by poplamił	poplamiłaby, by poplamiła	poplamiłoby, by poplamiło	poplamiliby, by poplamili	poplamiłyby, by poplamiły
	impersonal	poplamiono by
imperative	1st	niech poplamię			poplammy
	2nd	poplam			poplamcie
	3rd	niech poplami			niech poplamią
passive adjectival participle		poplamiony	poplamiona	poplamione	poplamieni	poplamione
anterior adverbial participle		poplamiwszy
verbal noun		poplamienie

Further reading

• poplamić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• poplamić in Polish dictionaries at PWN