oplątać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: oplatać

Polish[edit]

Etymology[edit]

From o- +‎ plątać.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔˈplɔn.tat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔntat͡ɕ
  • Syllabification: o‧plą‧tać

Verb[edit]

oplątać pf (imperfective oplątywać)

  1. (transitive) to entwine, to wrap around
  2. (transitive) to embroil, to involve
  3. (reflexive with się) to become entwined, to become wrapped around

Conjugation[edit]

Conjugation of oplątać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oplątać
future tense 1st oplączę oplączemy
2nd oplączesz oplączecie
3rd oplącze oplączą
impersonal oplącze się
past tense 1st oplątałem,
-(e)m oplątał
oplątałam,
-(e)m oplątała
oplątałom,
-(e)m oplątało
oplątaliśmy,
-(e)śmy oplątali
oplątałyśmy,
-(e)śmy oplątały
2nd oplątałeś,
-(e)ś oplątał
oplątałaś,
-(e)ś oplątała
oplątałoś,
-(e)ś oplątało
oplątaliście,
-(e)ście oplątali
oplątałyście,
-(e)ście oplątały
3rd oplątał oplątała oplątało oplątali oplątały
impersonal oplątano
conditional 1st oplątałbym,
bym oplątał
oplątałabym,
bym oplątała
oplątałobym,
bym oplątało
oplątalibyśmy,
byśmy oplątali
oplątałybyśmy,
byśmy oplątały
2nd oplątałbyś,
byś oplątał
oplątałabyś,
byś oplątała
oplątałobyś,
byś oplątało
oplątalibyście,
byście oplątali
oplątałybyście,
byście oplątały
3rd oplątałby,
by oplątał
oplątałaby,
by oplątała
oplątałoby,
by oplątało
oplątaliby,
by oplątali
oplątałyby,
by oplątały
impersonal oplątano by
imperative 1st niech oplączę oplączmy
2nd oplącz oplączcie
3rd niech oplącze niech oplączą
passive adjectival participle oplątany oplątana oplątane oplątani oplątane
anterior adverbial participle oplątawszy
verbal noun oplątanie

Further reading[edit]

  • oplątać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oplątać in Polish dictionaries at PWN