oniemieć

Polish

Etymology

From o- +‎ niemieć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈɲɛ.mjɛt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛmjɛt͡ɕ
• Syllabification: o‧nie‧mieć

Verb

oniemieć pf

1. (intransitive) to be struck dumb, to be rendered speechless

Conjugation

Conjugation of oniemieć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		oniemieć
future tense	1st	oniemieję			oniemiejemy
	2nd	oniemiejesz			oniemiejecie
	3rd	oniemieje			oniemieją
	impersonal	oniemieje się
past tense	1st	oniemiałem, -(e)m oniemiał	oniemiałam, -(e)m oniemiała	oniemiałom, -(e)m oniemiało	oniemieliśmy, -(e)śmy oniemieli	oniemiałyśmy, -(e)śmy oniemiały
	2nd	oniemiałeś, -(e)ś oniemiał	oniemiałaś, -(e)ś oniemiała	oniemiałoś, -(e)ś oniemiało	oniemieliście, -(e)ście oniemieli	oniemiałyście, -(e)ście oniemiały
	3rd	oniemiał	oniemiała	oniemiało	oniemieli	oniemiały
	impersonal	oniemiano
conditional	1st	oniemiałbym, bym oniemiał	oniemiałabym, bym oniemiała	oniemiałobym, bym oniemiało	oniemielibyśmy, byśmy oniemieli	oniemiałybyśmy, byśmy oniemiały
	2nd	oniemiałbyś, byś oniemiał	oniemiałabyś, byś oniemiała	oniemiałobyś, byś oniemiało	oniemielibyście, byście oniemieli	oniemiałybyście, byście oniemiały
	3rd	oniemiałby, by oniemiał	oniemiałaby, by oniemiała	oniemiałoby, by oniemiało	oniemieliby, by oniemieli	oniemiałyby, by oniemiały
	impersonal	oniemiano by
imperative	1st	niech oniemieję			oniemiejmy
	2nd	oniemiej			oniemiejcie
	3rd	niech oniemieje			niech oniemieją
anterior adverbial participle		oniemiawszy
verbal noun		oniemienie

Further reading

• oniemieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• oniemieć in Polish dictionaries at PWN