odczytać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From od- +‎ czytać.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔtˈt͡ʂɨ.tat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɨtat͡ɕ
  • Syllabification: od‧czy‧tać

Verb[edit]

odczytać pf (imperfective odczytywać)

  1. (transitive) to read off, to read out
  2. (transitive) to interpret, to decipher
  3. (transitive) to read (e.g. a meter), to take a reading

Conjugation[edit]

Conjugation of odczytać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odczytać
future tense 1st odczytam odczytamy
2nd odczytasz odczytacie
3rd odczyta odczytają
impersonal odczyta się
past tense 1st odczytałem,
-(e)m odczytał
odczytałam,
-(e)m odczytała
odczytałom,
-(e)m odczytało
odczytaliśmy,
-(e)śmy odczytali
odczytałyśmy,
-(e)śmy odczytały
2nd odczytałeś,
-(e)ś odczytał
odczytałaś,
-(e)ś odczytała
odczytałoś,
-(e)ś odczytało
odczytaliście,
-(e)ście odczytali
odczytałyście,
-(e)ście odczytały
3rd odczytał odczytała odczytało odczytali odczytały
impersonal odczytano
conditional 1st odczytałbym,
bym odczytał
odczytałabym,
bym odczytała
odczytałobym,
bym odczytało
odczytalibyśmy,
byśmy odczytali
odczytałybyśmy,
byśmy odczytały
2nd odczytałbyś,
byś odczytał
odczytałabyś,
byś odczytała
odczytałobyś,
byś odczytało
odczytalibyście,
byście odczytali
odczytałybyście,
byście odczytały
3rd odczytałby,
by odczytał
odczytałaby,
by odczytała
odczytałoby,
by odczytało
odczytaliby,
by odczytali
odczytałyby,
by odczytały
impersonal odczytano by
imperative 1st niech odczytam odczytajmy
2nd odczytaj odczytajcie
3rd niech odczyta niech odczytają
passive adjectival participle odczytany odczytana odczytane odczytani odczytane
anterior adverbial participle odczytawszy
verbal noun odczytanie

Further reading[edit]

  • odczytać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odczytać in Polish dictionaries at PWN